ENKAZ(TAMAMLANDI- KISA HİKAYE)

O gün ikisi de biliyorlardı ki birbirlerinden sonra asla tamamlanamayacaklardı... O çok güçlü sandığınız duvarlarınız kırıldığında herkes bilirdi neye dönüşeceğinizi...

Bir enkaza. Evet, adam ve kadın için en uygun

kelime bu olacaktı. Enkaz.

Yedi yıl sonra bile birbirleri için atan kalpleri tüm yaşanmışlıkları silip tekrardan birleşebilir miydi?
•••

22.06.2020

•••

"Seni sen olmadığında bile seveceğim, gerçi..." Adam bir saniyeliğine duraksamış sanki bu düşünceyle ağrıyan kalbini rahatlatmak ister gibi nefes almıştı.

"Böyle bir şey asla olmayacak!" diye atıldı hemen, Vera çatık kaşlarıyla. "Ben hep olacağım. Sen istemesen bile."

•••

"Yeter lan yeter! Delirdim, anlıyor musun beni delirdim!" Boran öfke ve arzuyla karışık Kükremişti Vera'nın yüzüne doğru. "Dokunacağım sana. Beni ne kadar itersen it, benden nefret et, umurumda değil. İhtiyacım var! Seni hissetmeye, yedi yıl boyunca aklımdan bir an bile çıkaramadığım tenindeki o pürüzsüzlüğe ihtiyacım var!" Boran'ın bir eli bel çukuruna sabitliydi, diğeri ise yavaşça elbisesini sıyırıyordu. "Sıcaklığını hissetmeye muhtacım. Sana muhtacım." Parmakları kadının bacak arasına doğru yol aldığında yarattığı etkiyle sırıttı Boran. "Hala benim için hazırsın. Hep öyleydin."

"Dokun bana." dedi Vera bir anda içindeki şehvete yenik düşerek. Ve adamın bacak arasındaki elini tutup bastırdı. "Şimdi yapmazsan kararımı değiştireceğim."

•••