Η Ζωή στη Ρώμη

"Όλα φαίνονται τόσο μικρά, μα τόσο μικρά! Και όσο προχωράμε γίνονται ακόμα πιο μικρά. Ο κύριος δίπλα μου έχει κοιμηθεί αγκαλιά με το κοριτσάκι που κάθεται δίπλα του. Είναι η κόρη του και παραδίπλα κάθεται η γυναίκα του με την άλλη τους την κόρη. Φαίνονται τόσο ευτυχισμένοι! Αυτά βλέπω και νοσταλγώ μια οικογένεια, ένα όμορφο σπίτι, πολλά παιδιά.. "
Αυτά νοσταλγεί η Ζωήτσα μας! Τα νοσταλγεί, επειδή ποτέ δεν τα είχε. Η μητέρα της Ζωής πέθανε στη γέννα. Έδωσε ζωή στη μικρή Ζωή, με αντάλλαγμα τη δική της. Ο πατέρας της Ζωής είχε εγκαταλείψει τη μητέρα της, μόλις έμαθε πως περίμενε το παιδί του. Έτσι, η Ζωή ποτέ δε γνώρισε τους γονείς της. Όμως, είχε τη γιαγιά και τον παππού της που τη μεγάλωσαν με αγάπη και έτσι έμαθε και η ίδια να δρα στη ζωή της πάντα με αγάπη και καλοσύνη. Γι' αυτό ήταν πάντοτε αγαπητή σε όλο το χωριό, στο οποίο έμενε με τους παππούδες της. Ήρθε όμως η στιγμή που η Ζωή θα πετάξει και θα γράψει τη δική της ιστορία. Μία νέα αρχή, γεμάτη δυσκολίες, πόνο, έρωτα και αλήθειες την περιμένει με τον ερχομό της στη Ρώμη. Θα καταφέρει άραγε η Ζωή να δημιουργήσει αυτά που πάντα ονειρευόταν;