DÖNÜM NOKTASI AŞKA TUTSAK...

Nefesim kesilmişti bir anda. Bu büyük gürültünün sebebi çalan müzik değildi. Bedenim neden düşüyor gibiydi? Neden kanım canımı terk ediyor gibi hissediyordum? Temine değen sıcaklık içimi neden ürpertmişti?
Gözlerim donuklaşırken gördüğüm yüz hiç tanıdık değildi. Dudaklarım aralanmıştı ama sesimi bulamıyordum. Karşımdaki adam bir şeyler söylüyordu ama anlamıyordum.
Bu tenin, bu gözlerin bir devinim olacağından bihaberdim. O an sadece elimi kaldırıp gözlerime çarpan dolgun dudaklara dokundum. Hissettiğim acının yanında belki de bu güne kadar aldığım en rahat nefesti. Gözlerimden tenime doğru akan yaşa anlam veremedim.
Halbuki istediğim tek şey biraz eğlenmekti. Tanımadığım yüz daha çok yaklaştı yüzüme. Ve o anda karanlık bir dünya belirdi hayatımda. Hayatım karanlıkken aşka tutsak olacağım aklımın ucundan geçmezdi.
Bu yolun adı dönüm noktası. Aşkın kollarında aşka tutsak...