HAYATA İNAT~RUGGAROL(Tamamlandı√)

Reads 7,580
Votes 574
Parts 13

Reads 7,580
Votes 574
Parts 13

agustin agustinbernosconi aşk carolina carolinakoppelioff carostin karol karolsevilla kör michael michaelronda michaentina ruggarol ruggero ruggeropasquarelli valantina valentinazenere

Siz hayata inat mutlu olmalısınız hayata inat gülmelisiniz bende öyle yapıyorum ama dayanabilir miyim bilmiyorum😔All Rights Reserved

agustin agustinbernosconi aşk carolina carolinakoppelioff carostin karol karolsevilla kör michael michaelronda michaentina ruggarol ruggero ruggeropasquarelli valantina valentinazenere

Table of contents

13 parts

#3valentinazenere

Content Guidelines

You may also like

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Cehenneminden Alacaklıyım +18 by H_uzursuzD_usler

Sevgiden nefrete dönüşen imkansız bir aşkın hikayesi. "Onlar cehennemi yaşayacak, Aşk cennetin dilinden onlara kalan tek an olarak kalacak, bu aşkın adı cennet olmayacak." Duyuyor musun? Senin ruhun ölümün kırçıl masalı, uçurumlar vaad etti sana. Damarlarında zehir gezerken, yasadışı bir soğuk işledi zihnine. Kimsesizlik kanamalı bir acının yollarında tökezlediğinde, kız çocuğunun sesini bul, Aynadaki kırık yüzünü topla, Gözlerinde seğiren acı denizinde yüzdür. Uçurumların seri cinayetleri yalpalandırırken, ruhunun sesini sakla cebinde. Ağzını açsan bir ayna dolusu cehennem, sesinin gülen yanına bir ölüm daha sus! Yağmur işgalli bir gecede kapını çalanlar; bak sana getirdi dil sürçmeli peltek yanlızlıklar, satırlarında kan sızar. Yanlız kalmaktansa dolaşan kanında, yara olup kana adın her anıldığında. LEZÂ...

Yıllar önce başlayan bir ayrılık hikayesi. Daha doğduğu gün ölüm emri verilen bir kız. Sırlarla dolu bir hayat. Nefret duyulan bir beden ve sevgiye muhtaç bir kalp. Yıllardır dedeleri tarafından kadınlara karşı bir nefretle büyüyen dört abi ve bir kardeş . Kız çocuklarını bir utanç kaynağı olarak gören bir baba. Yıllardır öldüğünü bildiği kızı için içi yanan bir anne. Ve ailenin değerini bilen masum bir kız. Peki sizce bu sekiz kişi onca engele rağmen aile ola bilecek mi? "Aşiretmiş " sırf kız çocuğu olarak doğduğu için bilinmeyen biri tarafından ölüm emri verilen lakin ağasının emrine rağmen bir masuma kıyamayan bir kahya ile başlayan bir gerçek ailem kurgusudur.

Azılı bir suçlu. Masum bir doktor. Ve bu onların aşka düşüş hikâyesi. (01.08.2019)

"Demek telefon görüşmesi yapmak için her şeyi yaparsın öyle mi?" Başımı Hızla yukarı aşağı sallayıp "Yaparım" "O zaman cehennemine hoşgeldin küçüğüm" Benden en fazla ne isteyebilirdi ki? Telefona ihtiyacım vardı hemde en kısa sürede Bir telefon görüşmesi için her şeyi yapacaksın deseler hayatta inanmazdım Demek ki büyük konuşmamak gerekiyormuş hikaye adı üstünde sert olacak sonra tecavüz falan diyen burdan sonrasını okumasın yoksa engeli basarım Hikaye (BxB) olacak ve kapalı cezaevinde geçecek Gerçek kurum ve kuruluşlarla alakası yoktur

Her şey arkadaşımın küçük kız kardeşinin sevdiği köpeğini kaybetmemle başladı. Gezdirmeye çıkardığım köpeğini kaybetmem hataydı, ancak bunun bedelini bir köpeğe dönüşerek ödemem de fazla değil miydi? Ceren, arkadaşı Mervenin kız kardeşi Ecenin köpeğini kaybederken bir köpeğe dönüşeceği asla aklına gelmemişti. Başta küçük kızın üzülmemesi için köpek rolüne giren Ceren, beklemediği şekilde yavaş-yavaş iki kız kardeşin gerçek köpeği olmaya başlar. Kendini rolüne kaptıran Cerenin arkadaşı Mervenin biranda köpeğine dönüşmesinin hikayesi. Lezdom, pedplay. fetish ögeleri içerir.

Harry için şans eseri bir karşılaşma onu asla gitmesi gerekmeyen bir yola sokar. Gözleri açıkken, yalanlar ve manipülasyonlar yüzünden içindeki öfkeyi kontrol etmeye çalışırken, ani bir evlat edinme ve beklenmedik müttefikler onu Dumbledore'dan ayırmak için çalışır. İki lordluk ve bunların gerektirdiği sorumluluklarla, büyücülük dünyası Lord Harry James Potter-Black'e nasıl tepki verecek, özellikle de savaşlarında savaşmayacağını ilan ettiğinde? hikayenin gerçek sahibi değilim tüm hakklar starLight_massacre aittir hikayenin gerçek ismide the house of lord potter-black

Abisi'nin evlenmesiyle sonunda istediğini gercekleştirip kendi evine çıkan sibel başına gelecekleri bilseydi abisi'nin evlenmesine rağmen baba parası yemek için çalışmayı bırak ayrı ev bile tutmamasına sevinir miydi? ya "evim evim güzel evim" dediği evin ona yaşatacaklarını bilseydi ne olurdu? artık onun için yapacak birşey yoktu zamanı geriye alamazdı.Zaman onun için ne gösterecekti bilemezdi ama artık geri dönüşü yoktu. .. Kötü kalpli bir kadın yüzünden lanetlenmişti o bedeni oyuncak bir bebekti ruhu ise yıllardır o evdeydi tek kurtuluşu lanetli bir aşktı ama kim onu sevebilirdi ki sevse onun için zorluklara katlanır mıydı? kimse katlanamazdı ona göre ya öyle değilse ya onun için bütün zorluklara katlanan biri varsa olabilir miydi? bütün mutluluğumla evimi temizledikten sonra temizlik malzemelerini koymak için koridorun sağ taraftaki küçük odaya gidiyordum ki bir anda boynumdan tutulup duvara hızla yapıştırılmamla kalbim korkuyla çarpmaya başlamıştım karşımda bir ruh vardı elleri boğazıma sarılı gözleri öyle korkutucu bakıyordu ki boğazım sıkılmasa çoktan cığlığımı basmıştım ben ona korkuyla bakarken o bakışlarımı umursamadan konuşmaya başladı. "o bebekten uzak dur" demişti ne bebeğinden bahsediyordu ben cevap vermek istesem bile elleri boğazımı öyle bir sıkıyordu ki sesim çıkmıyordu o ise bu durumu önemsemeden cümlesini tekrarlayıp ortadan kayboldu "o bebekten uzak dur"

Kelebeğin Ömrü Kısalıyor (Düzenlenecek) by siaalyc

Muhabir kız ve seri katil erkek arasında geçiyor. İnci gazetecilik bölümü okuyan biri ve o zamanlar baya bir katil haberleri olduğu için hocası ileride bu tür haberleri nasıl tanıtacağını merak edip katil ve katilin işlediği cinayeti tanımasını ister ama bilmiyordu ki bu haber İnci'nin dönüm noktası olacaktı. NOT: Kitap düzenlenecek. Kitapta ki anlatım bozukluğu, imla hatalarını ve son olarak noktalama işaretlerini göz ardı edin. Kitap hakkında eleştirilerinizi ınstagram sialyc_offical hesabına yazın.

"Niye buradayız?" Bana döndü. "Hesaplaşmak için." "Anlattım işte. Daha ne duymak istiyorsun?" Gözlerime baktı. "Bana bir sözün vardı." Kaşlarımı çattım. "Ne sözü?" "Gelinlik." Dedi bana doğru bir adım atarken. "Önce evleneceğiz." (Tamamlandı)

YARALASAR(Kitap Oldu)

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

More details