BİR GÜLÜŞE BİR ÖMÜR (Tamamlandı)
  • Reads 98,017
  • Votes 28,716
  • Parts 50
  • Reads 98,017
  • Votes 28,716
  • Parts 50
Complete, First published Jun 28, 2020
İnsan tanımadığı bir insanla ansızın evlenir mi ? Onlar evlendi hem de sadece aileleri için. Adam sırf ailesi istedi diye, kadında ailesine zarar gelmesin diye bu evliliğe razı oldu.

Nefret kin dolu bir aile tarafından büyüyen ailesi tarafından en ufak 
sevgi bile görmeyen Berken Saburer ;
O oraların çok sayıda tanınan zengin ailenin yakışıklı evladıydı.

Öte yandan ise ailesi tarafından sevgiyle büyüyen Beren Aksan;
O babasına atılan iftiranın kurbanıydı. Annesinin güzel kızı babasının iki gözüydü.

Oysaki onların birbirlerinden habersiz bambaşka hayalleri vardı.
Onlar birbirlerine çok yakın olsalarda  birbirlerine çok uzaklardı..

Ve ansızın güneşin batığı bir gün,
İçi kan ağlayarak "git!" diye bağırdı adam.
Bu istemsiz sözler karşısında gözlerinden yaşlar süzülerek orda kalmayı devam etmedi, arkasını döndü ve kapıya doğru bir kaç adım attı kadın.
Adam az önce, " git !" diye bağırdığı kadının kolundan tutup kendine doğru çekti. Kulağına yaklaştı ve "gitme!" diye mırıldadı.
Kadın o an adamın yüzüne baktı ve daha önce onda görmediği göz yaşlarını gördü. 

Sebepsiz sebep miydi sâki onların ki ? Her şeye bi sebep sundular ama sundukları bir sebep değildi.


İlk yayım tarihi=12/07/2020
All Rights Reserved
Table of contents
Sign up to add BİR GÜLÜŞE BİR ÖMÜR (Tamamlandı) to your library and receive updates
or
#41kin
Content Guidelines
You may also like
LEYLA ||TAMAMLANDI|| by Melek_Cenneti
59 parts Complete
Ela gözlerini sarmalayan uzun, şekilli, katran karası kirpikleri vardı. İnce yüz hatları acıyı gizlerken derinlerinde, inadına gülümsüyordu hayata. Dudaklarında yitiğinin sazı olmuş, yanık bir sevda türküsü dönerken, parmaklarının işlediği nakışlarının her birinde dağılan kalbinin parçaları saklıydı. Adının Nehir olduğunu öğrenmişti. Fakat isminin aksine, yüreği ile öğrendiği, bir şairin yazabileceği, her mısrasında umudun saklı olduğu en güzel şiir olduğuydu. Hazan vaktiydi onu gördüğünde. Zaman, kışa merdiven dayıyordu. Yağmurlu bir ekim akşamı, yaprakları dökülen yaşlı ıhlamur ağacının altında değdi ona gözleri. Çehresinin derinlerinden okunan yaraları, o ağacın altında, alelade ortadaydı. Vermeye başladığı karardan, şüphesiz ömür boyu pişman olmayacaktı. "Doğdum topraklara umut olur, ömrün boyunca saklayabilir misin bu gül tanesini, avuçların arasında?" Dalgaların hunharca kıyıya vurduğu deniz kenarında sormuştu ona bu soruyu. Nehir, ağlayarak boynuna sarılmış Ali'nin, çaresizce, gözyaşları arasından mırıldanmıştı: "Yeter ki bırakma beni burada." O an anlamıştı ki Ali, onun ile çıkacağı yolda Nehir için savaşacak, vereceği mücadeleden asla pişman olmayacaktı. İki kişilik bir delilikti sevmek. Sevgi emekti. Kocaman bir emek, mücadele hali. Karşındaki için, kalbindeki tüm kırıntıları ortaya atabilmekti sevmek. O ıhlamur ağacının altında değdiğinde gözleri Nehir'e, onun için savaşmayı seçmişti Ali. Bu savaştan nelerin galip geleceğini bilmeden, yanında Nehir ile çıkmıştı yola. Kim bilir, belki de cam kenarında, can kırıklarıyla süslenmiş, uzun birer yolculuktu sevmek. Ezgi Karataş Başlangıç tarihi: ||14.11.2017|| Yeniden, düzenlenerek yayına girme tarihi: ||28.07.2018|| ||Tüm Hakları Tarafımca Saklıdır!||
YOL (Yeniden Düzenlenecektir) by Pnarahan8
31 parts Complete
Ben sigarayı almakla meşgulken Baran bedenini aşağı doğru kaydırdı. Bunu yapması bakışlarımın ona dönmesine yol açmıştı. Keşke bakışlarım hiç onu bulmasaydı. Resmen adamın dibine girmiştim. Yüzümüzde bir iki santim ya vardı ya da yoktu. Ben ne ara bu kadar yakinlasmistim ona. Onun kara gözleri benim gözlerime hücum ederken benim yaptığım tek şey safca adamın suratına bakmak olmuştu. "Dikkatimi dağıtıyorsun." Dediği şeyle hemen bakışlarımı ondan çektim. Asıl dikkatimi dağıtan oydu! "Sol elini oradan hemen çek." Dediği şeyle gözlerim elime değdi. Aman Allah'ım! Sanırım ölecektim. Elim adamın şeyinin üstündeydi. Ve ben destek almak adına tüm gücümü oraya veriyordum. Dehsetle açılan gözlerimle elimi aniden oradan çektim. Biran üstüne düşecek gibi olsamda cebinde duran elim sayesinde kendimi dengede tutmayı başardım. Ve hırsla cebinden sigrayi çıkarıp kendimi hemen üzerinden çektim. Hatta bunu öyle bir hızla yapmıştım ki elimdeki sigara bile parmaklarımın arasından kapıp yere düşmüştü. Yere düşen sigarayi almak için eğildiğimde başımı torpido gözüne çarptım. Ağzımdan acı dolu çıkan nidaya engel olamamıştım. "Ahhh!" Benim iniltimle arabanın durmusı bir olmuştu. Niye duruyorusn ki devam etsene. "Iyiyim ben iyiyim. Devam edelim. " Bence her kitap bir şansı hak eder.. #tehlike 4 #zor 1 #gelecek 6 #sır 30
You may also like
Slide 1 of 10
LEYLA ||TAMAMLANDI|| cover
Mafya                                     ( birinci kitap) cover
kalbim sana emanet (tamamlandı)  cover
GÜNAHA DAVET ( +24 ) cover
Bir Bebek Özleminde cover
BERDEL cover
YOL (Yeniden Düzenlenecektir) cover
SEVDA KONMUŞ DALLARIMA  cover
NE MÜNASEBET - Yarı texting cover
EKSTREM cover

LEYLA ||TAMAMLANDI||

59 parts Complete

Ela gözlerini sarmalayan uzun, şekilli, katran karası kirpikleri vardı. İnce yüz hatları acıyı gizlerken derinlerinde, inadına gülümsüyordu hayata. Dudaklarında yitiğinin sazı olmuş, yanık bir sevda türküsü dönerken, parmaklarının işlediği nakışlarının her birinde dağılan kalbinin parçaları saklıydı. Adının Nehir olduğunu öğrenmişti. Fakat isminin aksine, yüreği ile öğrendiği, bir şairin yazabileceği, her mısrasında umudun saklı olduğu en güzel şiir olduğuydu. Hazan vaktiydi onu gördüğünde. Zaman, kışa merdiven dayıyordu. Yağmurlu bir ekim akşamı, yaprakları dökülen yaşlı ıhlamur ağacının altında değdi ona gözleri. Çehresinin derinlerinden okunan yaraları, o ağacın altında, alelade ortadaydı. Vermeye başladığı karardan, şüphesiz ömür boyu pişman olmayacaktı. "Doğdum topraklara umut olur, ömrün boyunca saklayabilir misin bu gül tanesini, avuçların arasında?" Dalgaların hunharca kıyıya vurduğu deniz kenarında sormuştu ona bu soruyu. Nehir, ağlayarak boynuna sarılmış Ali'nin, çaresizce, gözyaşları arasından mırıldanmıştı: "Yeter ki bırakma beni burada." O an anlamıştı ki Ali, onun ile çıkacağı yolda Nehir için savaşacak, vereceği mücadeleden asla pişman olmayacaktı. İki kişilik bir delilikti sevmek. Sevgi emekti. Kocaman bir emek, mücadele hali. Karşındaki için, kalbindeki tüm kırıntıları ortaya atabilmekti sevmek. O ıhlamur ağacının altında değdiğinde gözleri Nehir'e, onun için savaşmayı seçmişti Ali. Bu savaştan nelerin galip geleceğini bilmeden, yanında Nehir ile çıkmıştı yola. Kim bilir, belki de cam kenarında, can kırıklarıyla süslenmiş, uzun birer yolculuktu sevmek. Ezgi Karataş Başlangıç tarihi: ||14.11.2017|| Yeniden, düzenlenerek yayına girme tarihi: ||28.07.2018|| ||Tüm Hakları Tarafımca Saklıdır!||