RUHUMUN GÜNAHI

Hiç, sebepsiz yere, ansızın kalbinizin sıkıştığı oluyor mu? Güneş'in altında karanlık üzerinize çullanıyor mu?

Ruhumun sancısı, geçmişin gerçeklerinin karanlığını hissetmeye başladığı ân perde açılmış, sahnedeki ilk gösteri başlamıştı.
Sonsuz yeşillerin, kahverengilerin ve hatta sarıların evrensel karışımının tam ortasında yatıyordum. Kollarımı açmış, oluşan elâ rengin bedenimi sarmasını bekliyordum, ölümü bekliyordum.
Ölüm, tüm soğukluğu ve geri dönülemezliği ile kırmızı mürekkebini elâların üzerine damlatırken, kırmızı kar taneleri, bedenimde düştüğü yeri yakıyordu. Kırmızı kar taneleri, serçe parmağımdaki kırmızı ipte asılı kalırken ip yavaş yavaş küle dönüyordu. Hiç kül soğuk olur muydu? Yok olan ipin ardında bıraktığı kül soğuktu.

Kırmızı kar tanelerinin üzerimde oluşturduğu yığın ile elâların ortasında, kendimi kendimde saklamak ister gibi dizlerimi içime çektim. Yavaş yavaş eriyen kırmızı kar, elâ gözlere can suyu olurken, gözlerimi açtım. Ve ruhum ölmek için yeniden doğdu.

(Tüm hakları saklıdır. Herhangi bir kopyalama, başka yerde yayınlama vs.drumlarında hukuki süreç başlatılacaktır!)

#depresyon 4🏅

Wattpad de Ruhumun Günahı ismine sahip tek kitaptır.