YILDIZ BIÇAĞI

"İlk aradan koşun! Kestirmeden yakalayıp getirin. Sakın zarar vermeyin! Madem anlaşmayı kabul etmedi, öyleyse işini bitirme zevki bana ait." Dedi yüzünde izleri olan adam.

Korku ile kaçarken nefesimi düzene sokmak oldukça zordu.

Duyduğum sesler bedenimde ki korkuyu iliklerime kadar hissetmemi sağlarken, hızlı koşmam imkânsız hâle geliyordu. Buradan kaçmanın bir yolu olmalıydı. Daha önce hiç böyle tehlikeli sokaklar görmemiştim.

Aldığım kararların bana getirisini hesaplamadan bu yola girdim. Bunu yapmamalıydım. Daha fazla koşacak halim yoktu. Ayağım fazlası ile acıyor, boğazım ise tek kelime edemeyecek kadar kurumuştu. Son iki sokak... Buradan kurtulmama son iki sokak kalmıştı, birazdan caddeye varacak ve ilk arabaya atlayıp kaçacaktım.

Arkamda kimsenin olmaması yavaşlamamı sağlarken, çarptığım bedenle dengemi kaybedip yere düştüm. Kim olduğuna bakmak için kafamı kaldırmak istediğimde çoktan bayılmıştım.

Umutlarım yıkık, hayallerim askıya alınmış cesaretim ise zirvedeydi. Korku nedir bilmezken iliklerime kadar yaşamış ve yine belaya atlamıştım. Bir seçim yapmak ne kadar zor olabilir ki? Gir ve olmadıysa çık. Bu kadar basit olmalıydı...