İNTİKAM YEMİNİ

"Sonunda be" dedi Hakan.
Yıllar sonra babasının kapıyı kilitlediği, içinde sırlar dolu odaya girmeyi başardı. Hızlıca odaya göz gezdirdi. Uzun zamandır girilmediği için her yer tozdu. Öksürdü, elini havaya sallayıp tozları uzaklaştırdıktan sonra hızlıca çekmecelere yöneldi. Açılmıyorlardı. Benden saklanan ne varsa bu çekmecede olmalı dedi hakan. Zorladı ama açılmadı. Biraz endişeliydi. Bu oda evin yasak bölgesiydi. Her an hizmetçileri Fatma Hanım ya da babası gelip basabilirdi Hakan'ı. "Yok, bu böyle olmayacak çok vakit kaybettim, çıkmam lazım." Hızlıca kapıya doğru yönelirken ayağını koltuğa vurdu ve sızlanmaya başladı. Tam gidecekken, yerde parlayan bir şey gözüne çarptı. Anahtar! İşte bulmuştu. Hemen anahtarı alıp çekmeceleri açmaya başladı. Sonunda doğru çekmeceyi açtı. İçinde tozlanmış bir kutu gördü ve eline alıp inceledi. Kutunun üstünde yazılar vardı ama tozdan görünmüyordu. Üfledi tozları ve eliyle iyice sildi. İşte yazı ortaya çıkmıştı. "Kızım" yazıyordu. Hakan kızım yazısını görünce şok oldu. Çünkü evin tek çocuğuydu. Ya da en azından öyle sanıyordu...