"İncir!Beni delirtme kızım adamlar peşimizde sen ise ayakabım kirlendi diğe aglıyorsun! Bana bak kızıl şeytan bu adamlara yakalanırsak seni de ayakabını da paramparça ederim! şu sarmaşıkların arkasına saklanalım hızlı ol!" Hayatım da hiç bu kadar konuşmamıştım ve konuşmaktan da nefret ediyorum! Sinirliydim! Peşimizde elmasları almak isteyen bir sürü insan vardı ve bizde onlardan kaçmak zorundaydık. "Ya inanmıyorum tırnağım kırıldı! Hep senin yüzünden Peri! Neden bu kadar hızlı yürümek zorundasın ki senin yüzünden yere düşüp durduyorum!" Sinirle arkamı dönüp ellerimi yukarıya kaldırıp "Allahım sen bana sabır ver!" diye söylenmeye başladım. Dudağını büzmüş tırnağına bakıyordu kızıl şeytan, "bak kızım sabahtan beri dır dır ediyorsun başım şişti! Sus! Sus! Allahım ya giyinmiş 1m topuklu ayakabıyı bana laf ediyor! O topuklarla bu ormadanda gezemezsin! Çıkar onu adam akıllı yürü!" Cidden bu fazlaydı allahım ben konuşmaktan nefret ederim ve bir günde çok fazla cümle kurdum. Ağlamamak için dişlerimi sıktım, şimdi daha önemli işleri halletmem lazım. Önce şu adamlardan kurtulalım sonra çaresine bakarız.All Rights Reserved
1 part