ASLINDA HER INSAN...

Ben kimsesiz yetimhanede yaşayan, ailesi tarafindan dövülerek atîlan bir kîzdîm. Her kesden korkar, kimseyle konuşamazdim. Hep kendî geleceyimi düşünüyordüm. Burdan çîkînca nerde kalicağimi, ne yapacağimi düşünüyordum.Amma ne çare. Aklîma bir şey gelmiyordu. O geldiğinde ise hem korkuyor, hemde hür biri olucağim için seviniyordum.Artik kimseye muhtac biri olmamaliydim. Çünki ben....
"KESDÎK"-olmuya. Sahte çîkîyo. Kîzîm sende bir dogru-düzgün oynasana.Allah-Allah.
Siz bu hikayenin sonunda kîzîn intikam alicağini düşünüyordunuz dimi. Bende bu hikayeni yazinca öyle saniyordum. Demek ki, insan aklî her an fikir deyiştire bilir. Ben aslinda bunu demek istiyordum. ASLINDA HER ÎNSAN SAHTEDIR. SADECE MASKELERI FARKLIDIR!