bizim için tek bir mevsim vardır, keder mevsimi. güneşle ay bile bizden uzaklaştırılmıştır sanki. dışarıda günün maviliği ve altın ışıltısı hüküm sürebilir, ama altında oturduğumuz küçük, demir parmaklıklı pencerenin kalın camından içeri süzülen ışık gri ve solgundur. mahkûmun hücresinde hep alacakaranlık hüküm sürer, tıpkı kalbinde hep gece yarısının hüküm sürdüğü gibi. [oscar wilde - de profundis]
de profundis: derinliklerden, acı ıstırap çığlığı.
[16!kyungsoo x 17!jongin]