I'm Sorry... || Vkook SAD

- Przepraszam...
-daj mi to przemyśleć...- Odpowiedział maknae ze łzami na policzkach i odszedł.
- KOOKIE!- krzyknął Tae widząc nadjeżdżający samochód. Lecz było już za późno. Jeon został potrącony. V szybko do niego podbiegł a kierowca odjechał przestraszony. Starszy zaczął klepać go po policzkach chcąc go ocucić. Jungkook otworzył oczy. Miał bardzo krótki i urywany oddech, a na boku dużą krwawiącą ranę. Kim powoli zaczynał płakać wiedząc że nie da się odratować czarnowłosego.
- Uśmiechnij się Tae... - powiedział drżącym głosem kookie kaszląc krwią- Będzie dobrze... Tyl-ko nie płacz po mnie- Jungkook uśmiechnął się promiennie i... przestał oddychać. Jego skóra była już zimna a źrenice rozszerzone i wyblakłe. Taehyung zaczął krzyczeć. Jak miał żyć. Jak nie płakać. Jak funkcjonować. Już nigdy nie usłyszy tego wspaniałego dla ucha głosu, na żywo. Już nigdy nie zobaczy jego uśmiechu. Już nigdy nie spojrzy mu w oczy, Nie przytuli...

Odwala mi xD