AŞK GÜLÜ

Arslan eve girdi.

"İzledin mi"diye sordum.

"İzledim.Konuşunca azalır sanmışsın.Sen benden bir hayat çalmışsın.Her gûnede bir video koymuşsun.Çocuğumun kokusunun olmadığı,sesinin,gülüşünün olmadığı.Kaybettiklerimi konuşarak yok edeceğini falan mı sandın."

"Hayır"

"Daha da canımı yaktı.O kelimeler daha da kanattı beni.Ben bir yaram olduğunu bile bilmiyordum.Meğer paramparçaymışım.Nasıl yaptın bana bunu"

"Arslan böyle söyleme"

"Sen benim söyleceklerimi bir bilsen.Kendimi o kadar zor tutuyorum ki tahmin bile edemezsin.Hiç boşu boşuna ağlama gözyaşların hiçbir şeyi değiştirmez"

"Sana oynadığımı mı düşünüyorsun"

"Ne düşündüğüm umurumda değil.Sen bana çok büyük bir kötülük yaptın"

"Mecburdum"

"Değildin.Babasından evladını saklayamazsın sen"

"Zorunda kaldım"

"Ehh hepsi bahane"

"Metresindim ben senin metresin"

。。。。。。。。。。。。。。。。

Sibel Saraçoğlu evimdeydi.Sevdiğim adamın karısı.

"Kaybettin Ahu.Bu aslında malumun ilanı.Daha önce sözlerime kulak verseydin şimdi boynu bükük olmazdın."
Usulca yanına gittim.

"Aşk hakiki bir aşksa orada kazanan yoktur,zafer yoktur,zira aşk kaybedenlerindir.Onların yüreklerinde ateş olup yanmaya devam eder"

Sibel kahkaha attı.

"Bütün kaybedenler kendini böyle avutur zaten.Eğer Arslan seni seçseydi de böyle konuşur muydun.Eminim karşıma geçip zafer naraları atardın"