ខ្ញុំសរសេររឿងនេះទ្បេីងក្នុងគល់បំណងដេីម្បីពន្យល់អំពីជំងឺបាក់ទឹកចិត្តនិងផ្លូវចិត្ត។ នៅមានមនុស្សជាច្រេីនដែលគិតថាជំងឺនេះគឺគ្មានបញ្ហា ហេីយមួយចំនួនទៀតគិតថាអ្នកជំងឺប្រភេទនេះ គឺឆ្កួត ប៉ុន្តែពួកគាត់មិនបានយកចិត្តទុកដាក់លេីការកត្តាដែលបណ្តាលឱ្យកេីតជំងឺដល់កាច់សាហាវនេះទេ ហេីយក៏មិនបានយកចិត្តទុកដាក់ក្នុងការជួយអ្នកជំងឺផងដែរ។ បេីអ្នកមានអារម្មណ៏មិនល្អ អ្នកអាចនិយាយជាមួយមនុស្សដែលជិតសិ្នទ្ធនិងអ្នក ដូចជា ឳពុក ម្តាយ បងប្អូន មិត្តភក្តិ ឫអ្នកគ្រូ លោកគ្រូជាដេីម។ អ្នកក៏អាចនិយាយជាមួយខ្ញុំបានដែរ។ យេីងអាចជួយគ្នាទៅវិញទៅមក ដេីម្បីឆ្លងកាត់ពេលវេលាដ៏លំបាកនេះ។