Herkesin bir hikayesi vardır,bir umdu,bir bekleyişi bir kaybedişi ve bir acısı çünkü herkesin bir gideni vardır içinden bir türlü uğurlayamadığı... Benim de bir hikayem var bolca acıyla harmanlanmış hastanelerde geçen bir hikaye. Bu hikaye bir sokak lambasında başladı aynı sokak lambasında son buldu.Tam da pes edip bırakıyorum dediğiniz anda gecenizi gündüz; karanlığınızı aydınlık eden bir insanla karşılaştınız mı bilemem ama bana göre o bana tanrının bir hediyesiydi, hemde tam da pes ettiğim anda hayatıma birden bire girdi , hazır olmadığım bir anda gitti ,ne yazık ki gitmek,terketmek hiçbir zaman istediği bir şey olmamıştı. Ben onun dokunuşunun değerini bilemedim. Keşke normal koşullarda normal bir zaman diliminde karşılaşsaydıkta ben ona yanlışlıkla da olsa çarpabilseydim elini tutup onu ayağa kaldirabilseydim. Eğer normal şartlarda karşılaşsaydık birbirimizi bu kadar sevebilir miydik bilmiyorum?Ne yazık ki aşk olağan dışı bir zaman diliminde olağan dışı bir anda gerçekleşen birşey. Kendinizi hazırlayın çünkü bu hikaye ne mutlu sonla başlıyor ne de mutlu sonla bitiyor.