Daha fazla dayanamadım . Hıçkırarak ağlamaya başladım . Zaten çok bile dayanmıştım . Ama konuşacaktım . On beş senedir susuyordum . Dile kolay on beş sene . Orada yatanlar annem ve annemin canının diğer yarısıydı . Diğer bir deyişle hayalimdeki baba.... -Bir de ne öğrendim biliyor musunuz ? Murat amca seni tebrik ederim yıllar önce , tam yirmi beş yıl önce baba olmuşsun . Hemde SAYE'NDEN . Annem daha beni ilk kucağına aldığı günden beri hep beni ikinizin çocuğu olarak hayal edermiş . Gökyüzünde kıyılan gösterişli bir gelinlikle böyle prenseslerin giydiği elbiselerden . Ama tüm o gösterişli gelinliğe rağmen sade bir nikahla . Korkma ben seni canı gönülden babam olarak kabul ediyorum . Senin beni kabul edip etmeyeceğini sormuyorum bile . Çünkü sen öyle bir adam değilsin . Biliyorum .