AŞiRET - HANIMAĞA NİNA

Ben kimmmiyim..!
Ben kimin kızıydım, Ve annem geçmiş hakkında neden hiç birşey anlatmıyordu.

İki yaşında okumayı yazmayı öğrenmişim. Dört yaşımda dokuz yabancı dili ana
dilim gibi konuşuyordum. Annem elena ve en yakın arkadaşı, annayla birlikte
odessada küçük bir otel işletiyoruz. Okula direkt üçüncü sınıftan başlatmışlardı.
Ama üçüncü sınıf bile çok sıkıcıydı. Sıkıntıdan üst sınıfların, hatta liselilerin bütün
okul kitaplarını ödünç alarak okumuştum. Daha altı yaşındaydım.Annem,bendeki
bu durumun hiçte normal olmadığını düşündüğü için beni özel bir kliniğe götürmüştü. Klinikteki doktorlar bana bazı testler yapmış, sonrada annemle uzun uzun konuşmuşlardı. Annem yanıma geldiğinde, gözlerinin içi gülüyordu. Annem, bak kızım bu konuştuklarımızı kimsenin bilmemesi lazım. Doktorların sana yaptığı testlere göre IQ çok yüksek çıktı. Yani dünyadaki bir kaç zeki insandan bile zekisin. Birde buna fotoğrafik hafızayı ekle, ortaya senin gibi bir mucize çıkıyor. Ve ben, bir dahi, bir bilim insanı, bir mucitle bile konuşuyor olabilirim. Bak kızım biz bu gün buraya hiç gelmedik. Bunun için bilgi işlemdeki çocuğa çok para verdim ve hastanedeki kayıtları sildirdim. Kimse seni bilmemeli. Yoksa, mazallah seni kaçırırlar üzerinde bir sürü deney felan yaparlar. Kızım sen fotografik hafızan
sayesinde gördüğün okuduğun hiç bir şeyi unutmadığın gibi, çok zeki olduğun
için kafanın nasıl çalıştığını kimse bilmiyor. Ve inan dışarda o kadar çok, kötü
insan varki, senin kafanın nasıl çalıştığını öğrenmek için bana, sana, hatta annaya
her türlü kötülüğü yaparlar. O yüzden bundan sonra seninle diğer insanlara karşı
oyun oynayacağız. Aynı rol yapan aktristler gibi. Artık zeki görünmek yok, tamammı benim zeka küpüm diyerek, beni kucakladığı gibi öpücüklere boğdu.