konuşan evler

Seviyorum eski evleri.
Yanlarından geçerken dönüp dönüp tekrar bakmadan edemiyorum. Hemen hemen her yerini inceliyorum çoğu zaman ve hikayelerini merak ediyorum. Ruhlarına fatiha bekleyen ne insanlar geçmiştir kim bilir bu evlerden...
Ne hüzünlere ne sevinçlere tanıklık etmiştir kim bilir. Çocuk sesleri ile çıkmayan duvarlar yeri gelince ne kadar sessiz kalmıştır. Kaç el dokunmuştur o kapı koluna. Kimleri misafir etmiştir çatısı altında. Ne yokluklarla inşa edilmiştir kim bilir.
Eski evlerin ruhu olduğuna inanıyorum sanki. Ve yanlarından geçerken sesleniyorlar gibi bana. Bilmiyorum ben tekrar tekrar dönüp bakmadan edemiyorum.
Hatice Özoğlu (Dua dilencisi)