Rüyamdaki Gerçeklik

Karanlık bir yolda önümü görmek için çabalarken , duyduğum sesler tüylerimi ürpertiyordu. Gözlerimi kapatıp neler olduğunu , buraya nasıl geldiğimi düşünmeye çabaladım ama olmuyordu zihnim boş bir kazan gibiydi , genişti ama içi boştu . "Hatırlayamıyorum" derken arkamda ılık bir esinti hissettim . Arkamı döndüğümde orada birisi olduğunu anladım . Elimden tuttu ve "kurtulmak için birbirimize ihtiyacımız var" dedi . Etraf soğuktu ama vücudundan yayılan sıcaklık yüzümü ısıtıyordu . Elimi bıraktı ve uzaklaştı benden . "Gel benimle , bu tarafa gel " karanlıktan nerede olduğunu seçemiyordum . "Neredesin ? Göremiyorum" hiçbir şey göremiyordum ama benden uzaklaştığını hissettim , ardından ayağıma bir şeyin dolandığını farkettim . "Yardım et , imdat" bağırabildiğim kadar bağırıyordum ,sesimin çatallanmaya başladığını , kısıldığını , hissettim . Gözümden akan yaşlara engel olamadan kendimi karanlığa bıraktım . Bir şey beni ayağımdan kavrayıp aşağıya doğru çekiyordu . Ne kadar çırpınsamda kurtulamıyordum "yardım et , imdat" diye bağırdım tekraradan . Sesim hem kısılmıştı hem de ağladığım için titriyordu .Ses gelmedi ve mudumu yitirip olacakları beklemeye başladım .Beni sürükleyen şey durdu ve bir ışık belirdi . "Ben hep yanındayım , asla bırakmam seni asla ". Aniden gelen ışığın etkisiyle gözlerim yandı . Ellerimle ağlamaktan sırılsıklam olmuş gözlerimi ovdum ve önümde duran kişiyi , her kimse artık , görmeye çalıştım . Ayaklarından başladığım süzme işlemi boynunda kesildi ve bir çınlama duydum...
Rüyalar gerçeğin habercisidir 🐤