Tehlikeye Adım Adım - E - Wattpad

Tehlikeye Adım Adım

hayallervehikayeler

Reads 4,036
Votes 687
Parts 42

Reads 4,036
Votes 687
Parts 42

hayallervehikayeler

Mature

aile aksiyon aşk derinsezgil dram edebiyat genelkurgu intikam kitap kurgu mafya roman romantizm rüzgaratasoy yenikurgu ölüm

"Bir ölümün ardında sırlar belirdi ve o sırlar ölümü getirdi."

Derin Sezgil babasını birkaç ay öncesinde kaybetmiştir. Babasının ani ve beklenmedik ölümü hayatını sarsıcı bir oyuna sürükleyeceğinden habersizce yaptığı plan hem onun felaketi olacaktır hem de ona aşkı yaşatacaktır. Çünkü kurduğu plan, babasının katiline bedel ödetmek içindir. 

Peki ya Derin her şeyi ne kadar doğru biliyordur?

Tüm bu sırların ardında olan Rüzgar Atasoy, olayların seyrini değiştirecek bir adamdır. 

Çünkü Derin'in babasının katili olan adamın oğlu ondan başkası değildir. 

•

Yetişkin içerik bulunur. Kötü etkilenilmemesi için uyarılır.All Rights Reserved

aile aksiyon aşk derinsezgil dram edebiyat genelkurgu intikam kitap kurgu mafya roman romantizm rüzgaratasoy yenikurgu ölüm

Table of contents

42 parts

Sign up to add Tehlikeye Adım Adım to your library and receive updates

or

Content Guidelines

You may also like

Yaralarımı Sar by AzizeKkdeveci

Ben de tükenmiştim. Ben kaybolmuştum. Kendi içimdeki koca boşlukta kaybolmuştum. Bulamıyordum artık eski beni. Eski zamanı. Eski insanları. Beni böyle sarsan başka bir şey hatırlamıyordum. Zincirlenmiştim ben buraya. Ama kendi zincirimi bile kıramıyordum. Elimi yüzüme sürüp Allah'ım sen yardım et dedim. Başka kimim vardı ki bu gelip geçici dünyada. Kalbimin üzerine çöken ağırlık en derinlere kadar hissedilebilir bir ağırlıktı. 'Bir taş' dedim kendi kendime. Bir taş bir insanı nasıl değiştirebilirdi? Biz taşlara alışıktık. O sorun değildi. Sonuçta peygamberimiz (s.a.v) de taşlanmıştı. Kovulmuştu kendi yurdundan. Hacerül esved taşı mesela. Cennetten geldiğine inanılıyordu. Mekke'nin ileri gelenleri o taşı yerine koymak için birbirleriyle yarışmışlardı. En son içeri peygamber efendimiz girdiğinde hakem o olsun. O şüphesiz muhammedül emindir denilmişti. Mübarek elleriyle taşı alıp o yerine koymuştu. Demek istediğim şey bir kar tanesi bile ahenk içinde iken tesadüf diye bir şey var mıydı? Yoksa tevaffuk muydu her şey?

KONUK SEVMEZ DENİZ by zanegzo

❝Burası Karadeniz, burada hiçbir aşk mücadelesiz olmaz.❞ "Karadeniz'e eskiden Konuk Sevmez Deniz derlermiş," dedi. Sesindeki buz dağı yüreğimi titretti. Bunu daha önce hiç duymamıştım. Demek hırçın dalgaların sahibi olan Karadeniz'e Konuk Sevmez Deniz diyorlardı. İlk kez duyduğum için olsa gerek garibime gitmişti. Ben de buraya gelen bir konuktum. "Peki ya, öyle mi?" diye sorduğumda bakışlarımı usulca ona kaldırdım. "Burası gerçekten konuk sevmez mi?" "Sevmez," dedi Kuzey net bir dille. "Alır, götürür, öldürür seni. Sen de elbet gideceksin buralardan, ait olduğun yere döneceksin. Buralar hiç konuk sevmez." Bir düşman kapıyı çalar. Elinde ölümle bekler. İmkânsız bir aşk başlar.

GECENİN İZİ by hisssizyazar

Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....

AVİ +18 by nurrcomert

O bana hayal kırıklığı ile bakıyordu ben ise ona bomboş gözlerle. "Seni uyardım. Ben, bana yapılan her şeyi affedebilirim ama sevdiğime dokunursa canına dokunurum demiştim." Dolan gözlerimi gizleme gereği bile duymuyordum çünkü bu, dolan gözlerimi son görüşü olacaktı. Elimde tuttuğum silah gittikçe ağırlaşıyor titreyen ellerime yardımcı olmuyordu. "Sen bana ihanet ederek bunu hak ettin. Sen benden canımı, hayatımı aldın." Ben değil ama o benden her şeyimi almıştı. Sesinde saf özlem ve hayalkırıklığı vardı. "Özür dilerim.." Dolan gözlerimden süzülen bir damla yaşla elini bana doğru uzattı hafifçe. Silmek istiyordu göz yaşlarımı o hiç dayanamazdı ağlamama. Gözlerinde gördüğüm acı kalbime yüzlerce hançer yemişim gibi hissediyordu. Aldığım nefesler ciğerlerime ulaşmıyor gibiydi. "Sende bunu hak ettin." Ben bugün kendimi vuruyordum, kendimi asıyor, uçurumdan atıyor ben bugün intihar ediyordum. Ona doğrulttuğum silahın tetiğine bastım. Çıkan kurşun onun bedenine saplanmış, beni öldürmüştü. Gözlerine sonkez bakıp "Seni çok sevdim." Diye mırıldandım. O bunu hiç duymasa da ben onu çok sevdim.

Mürekkebin Son Damlası by SuatErdogan

Mürekkep damlalarının dans ettiği bir dünyada, duyguların en derin sırları şiirlerin sayfalarında buluşuyor. "Mürekkebin Son Damlası," duygu ve düşüncelerin en güzel halini yansıtan bir koleksiyon sunuyor. Şairin kelimelerle oynadığı bu kitap, okurları hislerin renkli dünyasına davet ediyor. Bu kitap, insanın iç dünyasının zenginliklerini keşfetmek isteyen herkes için bir ilham kaynağı olacak. "Mürekkebin Son Damlası," duygu dolu bir yolculuğa çıkmanız için kapıları aralıyor. Şiirin büyüsüne ve sözcüklerin sihrine teslim olmaya hazır mısınız?

Kara Gül by esmer1qadin

BERDEL. . (DÜZENLENECEK) . . Hikayede yetişkin ve cinsel içerik, küfür, dövüş ve bol bol klişe sahneleri vardır. Bunu bilerek okuyun lütfen, sebebsiz linç yemek istemiyorum. Bölüm sayısı sizi korkutmasın, bölümler kısadır. . 17.05.2024✨ . (8) yaş farkı vardır. . . "Çünkü sevdalandım lan." diyerek avucunu iki kere, sertçe göğüsüne vurdu. "Tutuldum ben sana. Görmez misin." aramızdaki mesafe uzak gelmiş olacak ki, bir adım attı "Çawreşamın." dedi kısık sesle. Gözleri, ona acımam için yalvarıyordu. "Allah şahidim olsun ki, sana duyduğum hisleri hiç bir kadına hisetmedim." ellerini iki yana açtı "Şu gökyüzü, şu yağmur şahidim olsun ki, ben sana aşığım Helin." . . TÜM HAKLAR BANA AİTTİR. KENDİ KURGUMDUR. (Ç)ALINMA SÖZ KONUSU DAHİ OLAMAZ.

Mardin Dikeni ( Turan 1) ✓ by -karpuzcekirdegi

Ne var ki bir bordo bereliyi alt etmek zehir yeşili gözlerin harcı değildi. Tamam, belki biraz alt etmiş olabilirdi ama Uraz kesinlikle her şeyin kontrol altında olduğunu biliyordu. O kıza tutulmamıştı. Ve elbette görevini yaparak tekrar İstanbul' a dönecek, can kardeşlerine de bu olayları gülerek anlatacaktı. "Nah, gülersin." Zehir yeşili gözler fikrine düştükçe içinde kalan sızıyı yok sayan yanına hitaben kükremişti Uraz. Ama yanlış anlaşılmasındı. Her şey kontrol altındaydı. Elbette ağanın düğününden gelin kaçırmaya planlı bir şekilde gitmesi de buna dâhildi. Ve Buke ile evlenme kararı alması da. Kesinlikle her şey kontrol altındaydı. "Boku yedin Uraz." Pekâlâ, kontrol altında olmaya da bilirdi.

BEYAZ GECE by MeryemTaskin004

Ödenmesi gereken bedeller, ödenmemiş bedeller kadar farklıydı. Ben bedelimi ödemiştim. Ya da ödediğimi sandım. Yaktı beni. İçimi ateşe verdi. Ama ateş tutuşup beni yakmamıştı. Kül olana kadar yakılmıştım ama ortadan kaybolamamıştım. Bedeller... Biri benim bedelimi ödemesi gerekiyordu. Yanık izlerim birbirlerine tutunmuştu. Bir daha yansa bile açılmayacaktı o izler. Hiçbir ateş o yanığı geri açamazdı. Benim gibi günahkarların cezasıydı bu. İtaat et günahkar. İtaat et ki seni fark etmesinler. İhanet edemezsin günahkar. Günahkardım ben. Kendi hayatımın günahkarı. Günahkarın bedelini ödemeye ne dersin günahkar adam. Senin nefesin bile günahkar. Benim yandığım ateşte sende yanmış olabilirdin. Söylesene günahkar, benim günahlarımın bedelini ödeyebilir misin?

Kehribar Zehri by mitolojikbiri

Geçmiş ve gelecek birbirine karışırken bir pusulanın içine kapatılıyorum. Avuçlarımda biriktirdiğim gerçekliği birbirine çarpıp karıştırırken hapsedildiğim pusula bir dağdan aşağı bırakılıyor, sarsılıyor. Taklalar atarak yuvarlanıyorum. Sonra... Sonra bir engele çarpıp paramparça olurken yönümü buluyorum. Gördüklerimle, hissettiklerimden kaçarken bir şeyi unutuyorum. Pusula daima kuzeyi gösterir. 💫 *24.04.2018

Seni Görüyorum by angelllber26

Ölen oğulları Ercan'ın ardından anısına düzenlenen bir yardım sergisine gitsen... Ailenin genç yaşta motosiklet kazasında kaybettikleri altın çocuğunun sevdiği kız arkadaşı olduğun sanılsan... Ondan beş yaş büyük ancak varlığı görmezden gelinen ağabeyi Erdem'i gören sen olsan... Ölen kardeşten yaşayan ağabeye geçiş yaptığı varsayılan kalbini dinler miydin yine de?

You may also like

Slide 1 of 10

Yaralarımı Sar cover

KONUK SEVMEZ DENİZ cover

GECENİN İZİ cover

Mürekkebin Son Damlası cover

Mardin Dikeni ( Turan 1) ✓ cover

BEYAZ GECE cover

Kehribar Zehri cover

Seni Görüyorum cover

Yaralarımı Sar

Ben de tükenmiştim. Ben kaybolmuştum. Kendi içimdeki koca boşlukta kaybolmuştum. Bulamıyordum artık eski beni. Eski zamanı. Eski insanları. Beni böyle sarsan başka bir şey hatırlamıyordum. Zincirlenmiştim ben buraya. Ama kendi zincirimi bile kıramıyordum. Elimi yüzüme sürüp Allah'ım sen yardım et dedim. Başka kimim vardı ki bu gelip geçici dünyada. Kalbimin üzerine çöken ağırlık en derinlere kadar hissedilebilir bir ağırlıktı. 'Bir taş' dedim kendi kendime. Bir taş bir insanı nasıl değiştirebilirdi? Biz taşlara alışıktık. O sorun değildi. Sonuçta peygamberimiz (s.a.v) de taşlanmıştı. Kovulmuştu kendi yurdundan. Hacerül esved taşı mesela. Cennetten geldiğine inanılıyordu. Mekke'nin ileri gelenleri o taşı yerine koymak için birbirleriyle yarışmışlardı. En son içeri peygamber efendimiz girdiğinde hakem o olsun. O şüphesiz muhammedül emindir denilmişti. Mübarek elleriyle taşı alıp o yerine koymuştu. Demek istediğim şey bir kar tanesi bile ahenk içinde iken tesadüf diye bir şey var mıydı? Yoksa tevaffuk muydu her şey?