KAR ÇİÇEĞİ - ✍🎶 - Wattpad

KAR ÇİÇEĞİ

filizkarademir_

Reads 33,276
Votes 3,414
Parts 43

Reads 33,276
Votes 3,414
Parts 43

filizkarademir_

Mature

aidiyet allahsevgisi aşk demir dostluk genelkurgu gençkurgu gençkızedebiyatı güneş hissiyat ihtiras mizah mizahn okul romantizm safir samimiyet sevgi üniversite

❄TAMAMLANDI❄

Hafif geri çekildi ama uzaklaşmadı. Ben titrek bakışlarla ona bakarken yüzümün kırmızının hangi tonu olduğunu düşünmek bile istemiyordum. Utançtan gözlerine bakamıyordum ve bana bunu yapmasına engel olabilecek gücü, iradeyi kendimde bulamıyordum. "Seni sus çizginden öptüm, çünkü her konuştuğunda sonuna kadar dinleyeceğim." diye fısıldadıktan sonra bu defa gözlerime dudaklarını bastırdığında "Seni gözlerinden öptüm, çünkü her baktığın yerde ben olacağım." dedi.

Burnuma küçük bir buse bırakıp "Seni burnundan öptüm, çünkü her nefesinde içine işleyeceğim." dudakları usulca boynuma gidip tam adem elmasının olacağı yerden öptükten sonra oldukça yoğun sesiyle konuştu. "Seni boynundan öptüm, çünkü her yutkunduğunda beni hissedeceksin." 

Suda daha da eğilip tam kalbimin üzerine sertçe dudaklarını bastırdı kazağımın üzerinden. Olduğum yerde titrerken boğuk bir sesle konuştu. 

"Seni kalbinden öptüm, çünkü onun tek sahibi ben olacağım." 

❄☃️

Başlangıç Tarihi = 17.07.2020
Bitirme Tarihi = 01.05.2023All Rights Reserved

aidiyet allahsevgisi aşk demir dostluk genelkurgu gençkurgu gençkızedebiyatı güneş hissiyat ihtiras mizah mizahn okul romantizm safir samimiyet sevgi üniversite

Table of contents

43 parts

Sign up to add KAR ÇİÇEĞİ to your library and receive updates

or

Content Guidelines

You may also like

Karanlığın Aç Çocukları Serisi by lefazen

Karanlığın Aç Çocukları Serisi, Akılbaz (1.kitap) ve Canbaz (2.kitap) olmak üzere burada yayımlanmaktadır. ____ Parmak uçlarım geniş omuzlarına dokunduğunda aniden gözlerime baktı. "Artık ben senin kadar kötüyüm, sende benim kadar kötü. Başımı yaslayabilirim bu omza, ikimizde hak ederiz." Ondan bir cevap beklemekten ziyade kendi kendime konuşuyor gibiydim. Az önce parmak uçlarımı gezdirdiğim omzuna başımı yasladığımda göğsüme büyük bir ağırlık çöktü. Öyle ki neredeyse nefes almakta zorlanıyordum. Reha ensemin üzerinden saçlarıma dokunduğuna iyice yoğunlaştı o his. Anlımı omzuna bastırarak gözlerimi sıkıca yumdum. Ama nasılsa, hayatımı zaten berbat etmemiş miydim? Kısık sesle, hatta neredeyse fısıldar gibi "Her şeyi mahvettik, artık kimin neyi hak ettiğini hesaplayamayacak kadar mahvoldu her şey." dedi.

Turşu Kavanozu - Texting✔️ by nigdenindelisi

Tamamlandı MaaşıYatırmayanAdam: Ne? Siz: Ne için yazdığımı unuttum ben. Siz: İsmini görünce hatırladım. Siz: Maaşları yatırsana amk 04.02.2022 #kurguolmayan1 #romantizm1 #genelkurgu1 #mizah1 #gençkızedebiyatı1 #komik1 #kurgu1 #aşk1 #gizem1 #aksiyon1 #texting1 #gençkurgu1 #anonim1 #kısahikaye

S A R E by lethenaiad

Tek bir hedefim var: Zengin koca! Her hedefin bir başlangıç noktası, bir sebebi, oluşum nedeni vardır. Hayatın getirdikleri, bizleri bazı kararlar almaya iter ve bazen bu durum tüm hayatımızı değiştirecek olsa da bu riske girmeye karar veririz. Kimisi buna mecburdur... Kimisi de bunu kurtuluşu yolunda tek çare olarak görür... Bende bir karar aldım. Bir hedefim var: Zengin koca. Şımarık diyebilirsiniz... Ya da paragöz olduğumu düşünebilirsiniz... Değilsem de sebep ne o zaman diyebilirsiniz... Neden böyle bir karar verdiğimi anlamanız için beni tanımanız gerekiyor. Neden böyle bir hedef seçtim? Birçok şey sayabilirim bunun için. Elbette şimdi hepsini sıralayıp canınızı sıkmayacağım. Zamanla tanıyın beni, bu çıktığım yolda kendimi bende yeniden tanırken, yeni şeyler keşfederken her anıma tanık olun... Ama baştan uyarayım! Bağımlılık yaparım. ☺

MÂHÎ by blackmavi

Beni sevebilir miydi gerçekten? Böylesi kötü bir adam, sevgi nedir bilir miydi? ▪▪▪

GÜCENİK by nilufertan

Ben cenaze töreni boyunca mezara bakıp belirsiz düşüncelerimde boğulurken, pek sevgili kayın validemin nasırlaşmış elleri ile boğazıma yapışıp acısını hafifletme isteği ile sıraladığı suçlamaları hissizce dinledim. "Hep senin yüzünden, oğlum senin yüzünden canına kıydı." Sessiz kaldım, yapmak istediğini yapabileceğini göstermek amacı ile çırpınmadım bile, nefesim kesilene kadar sıktı boğazımı da nefessiz kalan ben, kolumu kaldırıp müdahale bile etmedim, edemedim. Ama tepkisizliğimin sebebi ne anne olmasıydı ne de onun acısına kimsenin acısının yaklaşamayacağını bilmemdi. Tepkisiz kaldım zira kendi ailem de dahil şu anda, bu mezarda bulunan herkes hatta burada bulunmayanlar dahi bu ölümden zaten beni sorumlu tutuyordu. Tepkisizdim belki de haklılık payları vardı ve ben de bu durumu çoktan kabullenmiştim. Neden mi? Eşimin Facebook hesabında, intihar etmeden önce durum güncellenmesinde paylaştığı yazı, hakkımda yargısız infaz hükümlerini işleterek kanaatin oluşmasına sebep oldu. Peki eşim ne mi düşünüyordu: ''Hayatımın anlamı olan kadın, eşim, karım şu kısa hayatımdaki hem en temiz sayfam hem de en utanç tablomsun! Beni istemediğim bir adam, bir cani yaptın şimdi de sen yaşa bu vicdan azabı ile, şimdi de sen hisset, insanın kendisinden iğrenmesi ne demekmiş, her şeyin sorumlusu sensin, yaptığım ve yapacağım her şeyin SORUMLUSU SEN, hoşça kal...''

VERDA by bensessizkelebek

"Bazı insanlar kendi kendilerine iyileşmek zorundadır. Kimseye yardıma ihtiyaçları olduğunu anlatmazlar, belli etmezler." Satırlara fısıldamak bir bıçak ile kalbimi oyuyormuşum gibi hissettiriyordu artık. Bir zamanlar anlaşılmak ümidiyle, satır satır acıyı davet ediyordum sayfalara. Sonrasında o sayfaları alevle tutuşturuyor yakıp küle döndürüyordum. Sayfalarım o denli ağır geliyordu ki acı altında çürüyordu her zerrem. Bir kere bulanmıştı ellerim mürekkeple akan salt acıya, temizleyemiyordum artık. İçten dışa doğru bitiriyordum bedenimi, bir kurtçuk varmış gibi. En çok da susmaya başladığımda yitirdim kendimi. Acıyı içimden satırlara akıtmaya çalıştım. Susmak ağır gelmişti bünyeme, eziliyordum konuşamadıklarımın altında. Bir insanın sustukları bu kadar acıtıyor olamazdı. Farklı bir acı vardı, tarif edilemeyecek kadar derindeydi. Sanki bütün iç organlarımı birer birer eziyor gibiydi. Ezildikçe bedenimin kapladığım alan küçülüyordu, cenin pozisyonunda görünmez olmaya çalışarak kendime sığınıyordum. Tek istediğim görünmez olup herkesten uzaklaşmaktı. Yetmeyince duvarlar örmeye başladım her gece. İlmek ilmek, sıkı sıkıya duvarlar. Bir nevi dış dünyanın acısını içeri almak istemiyordum, bunun için alan oluşturuyordum. Bilmediğim şey ise en çok zararı kendi kendime verdiğimdi, bunu da öğrenmiştim artık. Aynanın karşısına geçtiğimde duvarlardan ibaret, umutsuz, sevgisiz, yalnızlığa aşık, sessiz bir kadın görüyordum . Halimden memnundum bir yerde, çünkü kimseye ihtiyacım olmadığını anladığım noktada dış dünyaya karşı daha da güçlenmiştim. Güçlüydüm artık. Sadece dış dünyaya gösterilen bir güçtü bu, içimde hala dizlerini kendisine çekip göz yaşlarını koluyla silmeye çalışan küçük kız vardı.

LAL by hikayelerindeyasar

"Aklım almıyor," diye söylendi kendi kendine, beni aniden kavradığı elimden yeniden kendine çekti ve dudaklarını saçlarıma bastırdı. "Ben sana böyle his-," duraksadı. "İnsanlar nasıl seni yaralayabiliyorlar?" Konuşma engelli bir kız ve onun için işaret dili öğrenen bir adamın hikâyesi...

KARANLIĞIN ŞEHRİ by sulisindunyasi

Doğum gününden sonra, kardeşiyle eğlenmek için konsere giden bir genç kız... Fırtına yüzünden iptal olan konserden eve dönmeye çalışırken, kendini bir anda hiç bilmediği bir yerde bulursa... Ve bu bilmediği yerden, evine dönecek hiçbir yolu olmasa... Kendisini yabancı hissettiği bu şehirde, tüm bunlar yetmezmiş gibi, aklını karıştıran ve tüm yolları kendisine çıkaran gizemli bir genç adamla karşılaşırsa... Neler olur?

You may also like

Slide 1 of 8

Karanlığın Aç Çocukları Serisi cover

Turşu Kavanozu - Texting✔️ cover

KARANLIĞIN ŞEHRİ cover

Karanlığın Aç Çocukları Serisi

Karanlığın Aç Çocukları Serisi, Akılbaz (1.kitap) ve Canbaz (2.kitap) olmak üzere burada yayımlanmaktadır. ____ Parmak uçlarım geniş omuzlarına dokunduğunda aniden gözlerime baktı. "Artık ben senin kadar kötüyüm, sende benim kadar kötü. Başımı yaslayabilirim bu omza, ikimizde hak ederiz." Ondan bir cevap beklemekten ziyade kendi kendime konuşuyor gibiydim. Az önce parmak uçlarımı gezdirdiğim omzuna başımı yasladığımda göğsüme büyük bir ağırlık çöktü. Öyle ki neredeyse nefes almakta zorlanıyordum. Reha ensemin üzerinden saçlarıma dokunduğuna iyice yoğunlaştı o his. Anlımı omzuna bastırarak gözlerimi sıkıca yumdum. Ama nasılsa, hayatımı zaten berbat etmemiş miydim? Kısık sesle, hatta neredeyse fısıldar gibi "Her şeyi mahvettik, artık kimin neyi hak ettiğini hesaplayamayacak kadar mahvoldu her şey." dedi.