Birbirine ihtiyacı olan iki insan...
Sorunları olan genç bir adam...
Hayallerine kavuşmak için çırpınan genç bir kız...
Bu genç kızın yaşama amacı, bir gece, annesiyle birlikte aldığı bir telefonla değişmişti. Artık tek bir amacı vardı! O hâla nefes alabiliyorsa, bunun tek nedeni ablasının, Ada Akdağ'ın, hayalini gerçekleştirmekti.
Tek hayali, tıpkı ablasının olmak istediği gibi çok başarılı bir Psikolog olmak.
Tezini tamamlayıp başarılı bir psikolog olmak isteyen Eda'nın birine ihtiyacı vardı. Ve bu kişinin de Eda'ya...
" Bizim birbirimize olan aşkımız, tıpkı benim gibi çaylaktı."
❝Yüzünü çok sevdim, ödünç alabilir miyim?❞ dedim birden gözlerimi gözlerine dikip. Nasıl olsa bir daha karşılaşmamız pek mümkün değildi, hem bu fırsatı kaçıramazdım hem de bu cesareti bir daha bulamazdım. Ağzımdan çıkan kelimelerin anlamsızlığıyla gözlerini kırpıştırdı.
❝Anlayamadım?❞
❝Yüzün tam hayalimdeki gibi, bir günlüğüne modelim olur musun?❞
Uyarı: Küfür ve argo kelimeler içermektedir.
Bu kurgu tamamen hayal ürünüdür, gerçeklikle hiçbir bağlantısı yoktur.
Slow burn bir hikayedir.
Üniversite #1 / 16.11.2024