CÜDÂ | Tamamlandı

|Gerçek Yaşanan Bir Hikayeden Esinlenilmiştir.|

Sonbaharın usulca şehirden uzaklaştığı bir akşamüstü.
Son demini döken yapraklar.
Bulutların ağlamaya hazırlandığı dakikalar.
Güneşin, bir daha kızın yüreğine açmayacağına and içeceği lahzalar.
Karanlığın bir ruha sıkı sıkıya meyledeceği yıllar..
Bir an, bir lahza ve kayboluş.
Kadının yüreğinin diri diri gömüldüğü o an.
Küçüğünün, üşüyen avuçlarının topraklar buluştuğunu gördüğü o an.
Ruhundan firar eden hıçkırıklar.
Kalbinden akan oluk oluk kanlar.
Nefesinin bir ipte salındığını hissettiği dakikalar.
Ve onun, hep bir adım ardında bekleyen bir adam.
Elinde kalemiyle, yüreğine nakış nakış şifa işlemeyi bekleyen bir adam.
Bir adam, bir kalem ve bir şiir.
Bir ölüm, binbir diriliş.
Bir toprak, bir filiz.
Bir hikaye, iki yürek.
Bir ayrılık, binbir vuslat.
Kapa gözlerini.
Arala yüreğinin ıssız kapılarını.
Ve bekle.
Işığın, merhametin ve şiirin ruhuna hakim olacağı anı bekle..