Annem hep bu dünyaya iki kişi değil dört bacaklı bir yaratık getirdiğini söylerdi.Aynı anda doğup farklı zamanlarda ölmemiz oysa ne garipti.(Alıntıdır.) Belki de her şeyin bir çözümü yoktur. Belki bazen hayat gizemlerini koruyarak sonlanır derdi babam biz küçükken. Henüz saçlarımı okşarken, ellerimi tutarken... Gitmeden önce buna inanmazdım. Babam geri gelmediğinde verandamızın basamaklarında sabahlara kadar babamı bekleyen kardeşimi izlerken anladım. Kardeşim bir gece yarısı ıssız bir evde öldürülüp çığlıkları kulaklarımı parçalarken anladım. Hayat bazen bilinmezleriyle bitiyordu. Oysa benim hayatım zaten bilinmezlerle başlamıştı. Böyle bitmesine izin veremezdim. Doğrusu böylesi hiç de eğlenceli olmazdı...
10 parts