Fırtına İkinci Savaş - iiremkrk - Wattpad

Fırtına İkinci Savaş

LECTURES 2,151
Votes 109
Parties 25

LECTURES 2,151
Votes 109
Parties 25

"Biz." dedi Çetin, atlıkarıncalara bakarken. "Bir savaşa girdik, kendi savaşımıza. Şimdi ise kendi savaşımızda kendimize yeniliyoruz." Omzumu silkip ışıklar içinde dönen atlıkarıncaya binen çocuklara baktım. "O zaman ikinci savaş da bitmeden yenelim kendimizi..."

 Dört yakın arkadaş, namı diğer dört silahşorlar... Yollar aştılar, yıkık bir harabenin altından kurtuldular, içinde yandıkları alevleri söndürdüler, birlik oldular ve koca bir savaşın içinden kurtuldular. Tüm bunlar yaşanırken eksik olmayan şeyler vardı; yalanlar, pişmanlıklar, bilinmezlikler, sırlar, intikam, nefret... Sırada ise tüm bu yaşananlara karşı ödenmesi gereken bir bedel vardı.

 İlk savaş bitti, sular duruldu, alevler söndü, yağmur dindi, savaş sona erdi. Sonra bir rüzgar esti, savaş sonrası sönen alevlerin geriye bıraktığı külleri çok uzaklara sürükledi. Şimdi ise ortada bir bedel vardı, en yakın zamanda ödenmesi gereken. Saklanan sırların ortaya çıkması ve bedelin ödenmesi için tekrar bir cephe kuruldu, tekrar bir savaş ortamı düzenlendi. Şimdi ise sırada ikinci savaş vardı.

 Peki siz, ikinci bir savaş için de hazır mısınız?Tous Droits Réservés

Table des matières

25 chapitres

Inscrivez-vous pour ajouter Fırtına İkinci Savaş à votre bibliothèque et recevoir les mises à jour

ou

Directives de Contenu

Vous aimerez aussi

YARALASAR(Kitap Oldu), écrit par Maral_Atmc6

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

𝐕𝐄𝐘𝐋 , écrit par suratnhn

"Ben..." "Sen?" Dedi. Yutkunarak ona döndüğümde "O zaman hazır ol çünkü ilerde seni alan bir adam olursa onun ecdadını sikerim." Demişti. Şokla gözlerimi açtığımda, o söylediği şeyin siniri ile kaşları çatılmıştı. "Benim olan benimdir, madem birbirimizin kaderiyiz." Dediğinde, bana değil kendi kendine konuşur gibiydi. "Seni kimse benden alamaz." ~~ Not: 2020'de yazılmış bir kurgumu silerek, yeni bir kurgu yazmak istedim. Şu an aktif bir şekilde yazılıyor fakat, kitap yayın tarihi değiştirilmediği için eski gözüküyor.

AŞKA ÇAĞRI - GAY, écrit par ElimKalemTutuyor

Her şey koyu bir homofobiğe, oynadığı takımdan birinin aşk itirafı yapmasıyla başladı. İtirafı yapanın kim olduğunu, Çağrı'dan önce bulabilecek misin? Başlangıç - 07.06.2023

PANZEHİR, écrit par Nisasyx

Tesadüflerin oyuncağı olduktan sonra ne diye bir irademiz vardı? Kullanamadıktan sonra göğsümüzü dolduran hisler ve kafamızda kımıldayan düşünceler neye yarardı? ~Sabahattin Ali~ ~02.02.2021~

TERAZİ (Tamamlandı), écrit par pinarvaroll

"Onun adaleti bizim için cinayetti."

Lafügüzaf , écrit par selinelizben

Aşk suçtu. Senin olmayan birisi için beslediğin duygular bir cellat gibi dikilirdi karşına. Sonra kollarına iki asker girerdi, o askerler başını bir kütüğün üstüne bastırırken boynuna inecek baltayı büyük bir sabırla beklerdi insan beklerdi ki, cellat alacak onun kellesini. Ama o balta inmeden önce, dururdu zaman. Sabır kanatırdı insanın her bir zerresini, bir işkenceden farksız akardı saniyeler, bir sudan sessiz, bir dalgadan daha hırçın. Aşk cellattı, ve o balta aşkın ellerinden inerdi insanın boynuna. Sevda cehennemdi, seni sevemeyen birinin aşkı ateşdi. Kendi kalbini yakan, kendi kanını akıtan bir kılıçtı. İnsan nasıl saplardı kendi sırtına bıçağı? İnsan ancak aşık olsa ihanet ederdi kendisine. Aşk ihanetdi, aşk en büyük oyun ve insanın kendine yaptığı ihanetdi. O Yavuz Payidar'dı, kendine en büyük ihaneti yapmış sırtına bir bıçak saplamış, boynunu bir cellatın önüne uzatmıştı. O Payidar'dı, sevdalanmıştı. Ve sevda, onun ihanetiydi.

ÂFİTAP, écrit par ZeynepSara556

#Anlaşmalı evlilik Derler ki; aşkın fizik kanununda, seni kuvvetle kendisine çeken insandan uzaklaşmaya çalıştıkça, onun etrafında dolanmaya başlarsın. • • • *Kurgunun bütün hakları bana aittir! En ufak bir çalıntı durumunda, gerekli işlemler başlatılacaktır.

Asena ✯{gerçek ailem}✯, écrit par sAdEce22o

Asenanın hayatı: asena henüz 10 yaşındayken babası annesini acımasızca döve döve öldürüp dereye atmasıyla başlamıştır ve 13 yaşına kadar acımasızca şiddet görmüştür ve annesinin cansız bedeni bulununca babası ceza evine alınmış kendisi de yetim haneye bırakılmıştır babasını almaya gelen asker lere hayran kalmış ve hayallerinin peşinden koşup başarılı bir yüz başı olmuştur

Ay Işığı ve Mavi, écrit par visnelikapkekk

"Başarı bir yolculuktur. Bir varış noktası değil." Bu cümleyi duyduğum anı hatırlıyorum. Kucağıma bir deste büyülü sözcük bırakılmış gibi hissetmiştim. İçimde biriktirdiğim tüm yenilgilere başkaldırmak için ihtiyacım olan küçük bir kıvılcım yakalamıştım. O kıvılcım büyüdükçe büyümüş, yüreğimde harlı bir umut ateşi yakmıştı. Başarı bir yolculuktu, ben de o yolu yürüyecek azme ve inanca sahiptim.

Karanlık Tutsak, écrit par kedidemekpisidemek

"Kaderin altın kafesi mi, yoksa isyanın kıvılcımı mı daha güçlü? Mahru, doğduğu andan itibaren hayatının çizgileri çoktan çizilmiş bir dünyada, güçlü bir ailenin tek kızı olarak gözlerini açar. İtaatkar bir eş olması için yetiştirilse de, kalbinin derinliklerinde özgürlüğe susamış bir ruh taşır. Kendi kararlarını alma hayali bile yasaktır. Karun, kudretli Karahanlı ailesinin varisi. Sert kuralları ve çelik gibi iradesiyle, gelecekteki eşi üzerinde mutlak bir hakimiyet kurmaya hazırdır. Onun için sahiplenmek ve korumak, sevginin tek dilidir. Ancak bu distopik evrende, fısıltılar yükseliyor ve kurallar çatlıyor. Mahru'nun içindeki isyan alevi, Karun'un katı duvarlarını sarsmaya başladığında, kaderin yazdığı son yeniden yazılabilir mi? UYARI: Bu kitap, farklı bir evrende geçen distopik bir kurgudur. Yetişkin okuyucular için uygun içerik bulunmaktadır." Neden bu info işe yarar?

Vous aimerez aussi

Slide 1 of 10

YARALASAR(Kitap Oldu) cover

AŞKA ÇAĞRI - GAY cover

TERAZİ (Tamamlandı) cover

Lafügüzaf cover

Asena ✯{gerçek ailem}✯ cover

Ay Işığı ve Mavi cover

Karanlık Tutsak cover

YARALASAR(Kitap Oldu)

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.