Rüzgar Güneşi

Hayır" diye isyan ediyor yüreğim. "Hayır" diye bas bas bağırıyor ruhum. Kimse duymuyor sesimi, kimse görmüyor halimi. Yıkıma uğrayan benliğim daha bir sarsılıyor. Bir sonu yaşadığımı sanırken, bir çıkmazdaymışım asıl.

Gecelerce ağlarken onsuzluğa, en büyük darbe sonraya saklıymış meğer.

Karşımda oturan aileme bakıyorum "Neden?" sorusu kalbimi sıkıştırırken. Sorgulayan bakışlarım inanamıyormuşcasına takılıyor yüzlerinde. Ne kadar başka, ne kadar yabancı ve ne kadar umursamaz sanki herbiri şimdi.

-"Bunu isteyemezsiniz!"Bir itiraz değil, bir yalvarış dökülen dudaklarımın arasından. Yanağımı ıslatan yaşlar hiç dinmemişken günlerce, yasım bitmeyecekken ömür boyu... çok ağır... öyle ağır ki... yapamam! Bir çıkış yol arar gibi Onu buluyor bakışlarım. Çaresizliğime çaresiz bir yanıt ama alabildiğim tek karşılık. Dermansızca çabalıyorum yine de...

-"Yapamam...!"

Yakarışlarıma bir tepki, minicik bir umut kırıntısı aradığım acımasız gözlerde. Nafile.

-"Ben, ben yapamam! İhanet edemem kocama