MUCİZE

"Ama bu aramızdaki şey bir mucize gibiy-"
" Mucize diye bir şey yok,kendini kandırma! Bu aramızdaki şey hiçbir zaman bir mucize olmadı." Soğuk rüzgara karşılık sarf ettiği keskin sözleri adeta kalbimi delip geçiyordu. Ne zaman bu hale gelmiştik biz?
Ona bir adım daha yaklaşıp elimi kalbinin üzerine koydum ve yalvararak baktım ona.
"Kalbini duymaya çalış, o kadar kapatmışsın ki kulaklarını ne dediğini dinlemiyorsun bile. O kadar gözün kör olmuş ki ne yaptığının farkında değilsin." Şefkatli ses tonumun onu yatıştıracağını düşünsem de elimi sertçe çekti bedeninden.
"Ben her şeyin farkındayım. Seninle aramızdaki bu şey olmayacak bir şeydi zaten, biz sonunun mutlu olmayacağını bile bile bunu değiştirmek istedik ama bak, o işler öyle olmuyormuş. O yüzden de o kadar pişmanım ki o gece bu şehre geldiğime ve seninle tanıştığıma. Keşke hiç görmeseydim seni." Sakinleşmiyordu, hatta artık yüzüme karşı tükürür gibi konuşuyordu.
"Bir daha karşıma çıkma. Her şey bitti. Senle ben diye bir şey hiç yoktu ama artık tamamen bitti. Çık hayatımdan." Dedikten sonra tek bir kelime dahi etmeme izin vermeden beni gecenin karanlığıyla baş başa bırakıp gitti.