Karşımdaki benim yaşlarımda görünen genç adam omuzlarını silkti. "Seni tanıdığıma eminim." Elimdeki nesneyi hızlıca en yakında bulduğum çöp kutusuna atıp bankta duran çantamı elime aldım. "Birine benzetmiş olmalısınız çünkü ne ben sizi, ne siz beni tanımıyorsunuz." Omzuna çarparak yanından geçtiğimde yeni durmuş göz yaşlarım tekrar akmaya başlamıştı çünkü başıma aldığım bela tekrar aklımdaki yerini almıştı. Ne belası mı? Ah tabii ya söylemedim değil mi? Ben, Roseanne Park hamileydim!All Rights Reserved