-Burdan bir çıkış yok.
-- eve gitmek istiyorum...
-burda cesetlerimiz çürüyecek ve kimseler bizi bulamayacak.
-- korkuyorum... çok korkuyorum.
Ağlama ve iç çekişler boş ve rutubetli odayı doldururken karşısında ki aciz çocuğa göz ucuyla baktı , belki kolay bir hayat yaşamıştı, belki şerefsizin tekiydi ama böyle bitmemeliydi soğuk ve bok çukurunu andıran bir oda da tanımadığı başka biriyle diğer bir değişle yapayalnız...
Derin bir iç çekti göz yaşlarını tutuyordu. Asla başkalarının yanında ağlamazdı o acizliğini kimselere göstemezdi sır gibi saklardı ve belki de aslında bu yüzden herkesten daha aciz di.
••••••••••••
Kitap kapağı ; @HueAndCryO ya aittir