Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του βασιλιά Ούγου Γ' της Κύπρου, του πρώτου από τον οίκο των Πουατιέ-Λουζινιάν, και της Ισαβέλλας ντ' Ιμπελέν, ο μεγαλύτερος αδερφός από έντεκα παιδιά και αγαπημένος πρίγκιπας. Γεννήθηκε το 1259 στη Λευκωσία. Ο θάνατος του δευτερότοκου αδερφού του Βοημούνδου το 1281 του στοίχησε ακριβά, αφήνοντάς τον έρμαιο της ζήλιας των νεαρότερων αδερφών του.
Ανήλθε στον θρόνο σε ηλικία 24 ετών, ωραίος και εύελπις, το μέλλον της Κύπρου προδιαγραφόταν λαμπρό με τον νεαρό βασιλιά. Βασίλεψε μόλις για 13 μήνες, πεθαίνοντας δηλητηριασμένος από τα αδέρφια του τον Μάιο του 1285. Στον θρόνο τον διαδέχτηκε με ολέθριες συνέπειες ο 15χρονος Ερρίκος.
Έζησε λίγο, αλλά σύμφωνα με τους θρύλους, πρόλαβε να ερωτευτεί. Η όμορφη ερωμένη του τον αγάπησε βαθιά. Η αγάπη τους έπεσε θύμα των καταστάσεων, του φθόνου και της ίντριγκας, που στέρησαν από τον Ιωάννη το στέμμα και τη ζωή.
Αυτή είναι μια προσπάθειά μου να μιλήσω για τον άτυχο βασιλιά, την οικογένειά του, τους έρωτές του, τη βασιλεία του, την εποχή του και την υστεροφημία του.