Aşk'ın İmtihanı

Yokuş aşağı elimdeki valiz ile hızlıca iniyordum.Arkamdan seslenen Yağız'ın sesini duymamaya çalışarak bayır aşağı hızlı hızlı iniyordum.Elimdeki valizi hırsla hızlı çekiyordum ama pek beceremiyordum bir yandan akan gözyaşlarımı silmeye çalışıyordum ama dinmek bilmiyordu gözyaşlarım.

"Damla'm" diyerek sesleniyordu Yağız ama duymamaya çalışarak ilerliyordum ama önümde duran küçük taşı görmedim ve yere düştüm.Birinin kolumu tutması ile başımı arkaya çevirdim ve gözleri kızarmış Yağız ile karşılaştım.

"Damla'm..Ne oldu?Canın acıyor mu?"diye soruyordu ama duymuyordum.Lal olmuştu dilim.

Cevap vermek istemiyordum.

Çenemden tutması ile gözlerimiz keşişti.Onun ela gözleri ile benim yeşil gözlerimiz ağlamaktan kızarmıştı.Gözlerimi ona bakmamaya özen göstererek bakışlarımı yere indirdim.Ne söyleyecektim?Kalbimi paramparça eden adama?

Canım acıyordu en çok sol yanımda onun için atan kalbim acıyordu..Kalbimin acısı yanında dizlerimin acısını hissetmiyordum.

"Damla'm kalk yerden hadi doktora gidelim" dedi ağlayarak söylüyordu her bir cümleyi.

"Acıyor" dedim kısık sesle.

"Çok mu acıyor" dedi.

"Çok acıyor" dedim nazlanarak.

"Neresi acıyor çimen gözlüm" diye sordu.

Yağız'ın ağlamış gözlerine bakarak gözlerimi kapattım ve akmaya hazır olan gözyaşlarım akmaya başladı.Elim titreye titreye sol yanımda onun için atan kalbime götürdüm ve hıçkırarak ağlamaya başladım ve sesim titreyerek konuşmaya başladım ama söylediğim her kelime kalbimin sıkışmasına neden oluyordu.

"Burası acıyor dev adamım.Senin için atan kalbim acıyor adamım.Canım tahmin edemeyeceğin kadar çok acıyor sen orayı paramparça ettin,senin için atan kalbim durdu,hayallerimi yıktın,kül ettin beni.."

***

Yayınlanma Tarihi: 18 Eylül 2020