Կարծես թե ամենինչ լավ էր ընթանում մինչև այն պահը երբ,մեքենան կանգ առավ ճանապարհի կեսին, հետաքրքիր և միաժամանակ յուրահատուկ անտառների մեջտեղում ։ Մենք բոլորով դուրս եկանք մեքենայի միջից,և հանկարծ տեղեկացանք այն լուրի մասին որ մեքենային հարկավոր էր ջուր և փայտի մի հաստ կտոր ճանապարհը շարունակելու համար։
Քույրս գնաց պեղելու փայտի հաստ կտոր իսկ ես, մի փոքրիկ ապակե կուժով գնացի ջուր բերելու, անտառից մի փոքր հեռավորության վրա կար գետ,ես առանց մի վարկյան մտածելու գնացի գետի մոտ։Արդեն գետի մոտ էի երբ լսում էի մի խումբ ծիտիկների ծլվլոցը,նրանք այնքան գեղեցիկ էին անքան հմայիչ որ, ոչ ոք չէր կարող անտարբեր անցնել նրան կողքով,նրանք ծառի վրա էին և ես ինձ մոտ գտնվող թխվածքաբլիթից մի քանի փշուր ցանկանում էի հյուրասիրել նրանց,ես մոտեցա ծառին որպեսզի տամ,և..........
Շարունակելի......🤍