Trojańskie opowieści

"Gdzie Skamandra wody płyną
nad szeroką tą równiną
gdzie mej duszy jest ostoja
wznosi swoje mury
Troja"

Czy Parys i Helena są winni upadkowi Troi? A może na los miasta wpłynęła suma wielu innych wydarzeń? A wszystko ma swój początek na Olimpie, gdzie bogowie chcąc uniknąć skutków pewnej wróżby doprowadzają do wydarzeń, które stają się przyczyną śmierci wielu ludzi oraz zagłady miasta?

Kolejne cegiełki i kolejne zdarzenia. Gdy Peleus poślubia Tetydę - zmienia bieg historii. A jabłko „dla najpiękniejszej" rzucone na jego weselu sieje niezgodę nie tylko pomiędzy boginiami, ale i pomiędzy narodami. Ludzie zostają wciągnięci w siatkę uwikłań, których nie potrafią odrzucić. Żądza sławy i bogactw zaślepia wielu, a ego rośnie do monstrualnych rozmiarów...
Oto historia, w której nie ma wygranych.

***
Na wodach Styksu

Kiedy już nie widzę
twych szerokich źrenic
topić się nie mogę
w twej pożodze łez

Strachu nie rozpoznam
ślad w pamięci znika
w ciszy się zatracam
i w pustce zamykam

Gdy przez rzekę płynę
na odległy brzeg
cząstki rozsypane
już nie tworzą mnie

W tobie okruch jakiś
w ziemi prochu garstka
na kamieniu portret
malowany żart...

Ilustracja z okładki jest mojego autorstwa (wykonano ołówkami HB, 3B, 4B, 5B, 8B). I wbrew temu co się na niej znajduje, opowieść nie jest fanfikiem do filmu "Troja" z 2004 r. To będzie moje własne spojrzenie na wydarzenia opisane w mitach i "Iliadzie". Tam, gdzie mi pasuje wiernie trzymam się źródeł. Tam, gdzie fantazja mnie ponosi, odpływam we własnym kierunku...