Story cover for ·LİKARBA· by buketbyk61
·LİKARBA·
  • WpView
    Reads 101
  • WpVote
    Votes 7
  • WpPart
    Parts 4
  • WpView
    Reads 101
  • WpVote
    Votes 7
  • WpPart
    Parts 4
Ongoing, First published Aug 10, 2020
İnsan nasıl kaybederdi umudunu, hayallerini, hayatını?

13 Kasım 2020,

Hasta olduğumu öğrendiğim günden beri umut denen kavramı unutmuştum. Kimseye bahsetmediğim tek sırrımdı benim, hastalığım. Evet, ben kanserdim. Ama bunu asıl hikayemin başladığı günden 2 ay 18 gün sonra öğrenmiştim. Bir sabah kalktığımda yastığımın üzerinde bir avuç saçla..

Ben Seren Esila Demir. Umudumu 18 Ekim sabahı kaybettim. Ben kaybettiğimde, başkası kazandırdı bana yitirdiğim umudu. Bir bey var, uğruna savaşacağım. O Umut Efe Biran. Adının Umut olmasının yanı sıra, benim yitirdiğim umudum. Hayalim, hayatım ve hatta çok sevdiğim saçlarım. O Umut Efe Biran ve ben Seren Esila Demir. İlk yenilgim hastalığımdı. Ama ilk savaşım Umut Efe Biran. Onu sevmek için savaşmıştım 5 yıl öncesine kadar. Şimdi ise beni kaybetmemesi için savaşıyordum. 

Ve insanın başına en çok korktuğu şey gelirdi. Benim korktuğum da yitirdiğim umudumu tekrar kazandığımda, kendimi kaybetmem olacaktı.

İyi seyirler..
All Rights Reserved
Sign up to add ·LİKARBA· to your library and receive updates
or
#69kaybetmek
Content Guidelines
You may also like
AZE by kelebekleroldu1
20 parts Ongoing
"Tahsin amca kim bu herif?" diye sordum. Kara gözleri avına odaklanmış bir aslan gibi keskince benim ürkek yeşillerime odaklıydı. "Behzat Kıvançlı'nın büyük oğlu Halil İbrahim Kıvançlı." dedi sesinde bariz bir gerginlik vardı. Benim tanımadığım bu adam etrafımdaki herkesi fazlasıyla germiş durumdaydı. "Onlar Karadenizli değiller mi? Ne işi varmış bu topraklarda?" diye sordum. Gözlerimi zar zor kopardım kara gözlerinden. Göz göze geldik Tahsin amcayla, "Onun olanı almaya gelmiş babandan, öyle diyorlar..." Anlamaz bir şekilde kaşlarımı çattım, "Onun olan ne varmış burada acaba? Bizim topraklarımızda hükmü geçmez onun!" dedim çirkefçe. "Benim hükmümün geçmeyeceği bir toprak yoktur küçük hanım." Arkamdan duyduğum sesle irkildim, bu kalın ve sert ses Halil İbrahim denen adama ait olamazdı değil mi? Tahsin amcanın gözlerinden dehşet geçti, arkamdaki adamın önünde hemen ellerini birleştirip başını eğdi ne oldu bilmiyorum ama sessizce yanımızdan sadece birkaç adım ayrılıp bizi baş başa bıraktı ama hala köşede tetikteydi. Cesaretimi toplayarak döndüm ona. Yakın mesafeden gördüm kara gözlerini şimdi daha bir karanlık bakıyordu. "Topraklarınızda gözüm yok. Ben benim olanı almaya geldim." dedi karanlık çıkan ses tonuyla. Yutkundum, sesimin titrememesine özen göstererek, "Senin olan neymiş?" diye sordum. O an gözlerinin parladığına yemin edebilirdim. "Aze, Aze diye bir kadın. Bey kızı Aze derlermiş buralarda ona." Gözlerim istemsiz irileşti, buzlu suyun içine düşmüş gibi titredim. Aze kızdım ben. Yüreği yiğit, gözleri güleç Aze kızdım... Bey kızı Aze derlerdi bana. *** BU KİTAPTA GEÇEN OLAYLAR VE KİŞİLER TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA ALAKASI YOKTUR.
You may also like
Slide 1 of 10
Bin Acı Bir Merhem/ Texting  cover
Karadeniz'in Kızı (Gerçek Ailem) cover
Yan Dairedeki | texting cover
İtalyan mafya cover
BALIM (gerçek ailem)  cover
AZE cover
MEHİR(Gerçek Ailem) cover
ASYA cover
Abilerim cover
Akım || tex +18  cover

Bin Acı Bir Merhem/ Texting

30 parts Ongoing

Afra Ertekin, yaşadığı ağır travmanın ardından kimseye güvenemeyen, sessizce çöken bir boşluğun içinde kaybolmuştur. Bir gece dayanamayacak hâle gelince, çaresizlikle telefonunu eline alır ve tamamen rastgele bir numaraya mesaj gönderir. KİTABIMDA BAŞKA KİTAPLARDAN BAHSETMEYİN! KİTABIMDA KENDİ KİTABINIZIN REKLAMINI YAPMAYIN!