Benim için yaşamın ta kendisi olduğunuzu bilmiyorsunuz sanki, ama ben rahatlık nedir bilmem ve size de veremem. Bütün benliğimi, sevgimi...evet. Sizi ve kendimi ayrı olarak düşünemiyorum. Siz ve ben, benim için biriz. Ve bundan böyle ne kendim, ne de sizin için rahat olma olasılığı görmüyorum. Umutsuzluk, mutsuzluk olasılığı görüyorum... ya da mutluluk olasılığı görüyorum, hem de ne mutluluk!.. Mutluluk olanaksız mı yoksa?