Meftun

Ben İvanka Polish. Aslında çocukluğumun geçtiği bu eve taşınana dek öyleydim... Artık çiçek aldığım kadına göre Solgun Çiçek, mahalledekilere göre Çiçekçi kız, anneme göre Yehova'nın Lütfu, çocuklarıma göre ise Anne. Özümde İvanka olmaya devam ediyorum ama... Düz, kısa saçlı geçmişinde kurtulamamış aptal İvanka...
Çok, çok ve çok küçükken açılan sınır kapısı ile Bulgaristan'dan geçip İstanbul'a gelmişiz ailemle... Hayatım, çocukluğum ve diğer her şey burada geçti. Ta ki o olaya dek, sonrasında evi çocukken terk etmiş döndüğümde ise iki çocukla dönmüştüm. Zaman silikleştiriyor ama değiştirmiyor insanı... Alışıyorum bir şekilde bu eve ya da alışmış gibi yapıp deliriyorum.