"Yapmak istediğin şey gerçekten bu mu Nazlı?" Diye sordu haykırarak. İçimden cevapladım. " Hayır, yapmak istediğim şey sadece yanında olmak, nefesini tüm hücrelerimde hissetmek ve bir kereliğine dahi olsa özgür hissetmek ." Bunun aksine kararlı bir tonda ağzımdan kelimeler döküldü. "Evet Selim bey." Cümlemi bitirmemle birlikte kendimi duvarla onun arasında sıkışmış halde buldum. "Sakın ha devamını getirme! Buna izin vermeyeceğimi biliyorsun! Seni asla bırakmam! " Gözlerim fal taşı gibi acılmıstı ve duyduklarımı kavrayamıyordum . Kollarını duvara dayayarak beni kafesinin içine alan Selim Karan' ın ise bakışları gözlerimden dudaklarıma doğru kaymaya başlamıştı. Bu yasananlar gerçek miydi sahiden? Yoksa rüya mi görüyordum ?
1 part