Kaderin Kitabının Efsanesi

Gözlerimi yıldızlardan çekmeden buruk bir tebessüm ettim.

"Öyle bir yerden geliyorum ki Barlas... Orada her şeyden soğuyor insan ve inan, bu dünyaya ait olan hiçbir şeye inancı kalmıyor."

Yaşadığım dünya, geleceğim aklıma gelince sıkıntıyla derin bir nefes alıp verdim. Gözlerimi gökyüzündeki yıldız şöleninden ayırdım. Sol tarafımda bana baktığını hissettiğim Barlas'a yüzümü çevirdim.

"Nereden geliyorsun ki? Zaten gözlerin de büyülüyor. Ah yani şey, çok iriler! Senin gibi gözleri ipiri olan kişiler çok nadirler. Hemen dikkat çekiyorsun."

Elini hızla başına attı ve tüm dişlerini göstere göstere sırıttı. Utanarak yıldızlara çevirdi bakışlarını.

Onun bu utangaç hâline gülmem gerekirken sorduğu soru yüzünden yapamadım. Ben az önce ne yapmıştım? Barlas'a neler söylemiştim?

Kafamdaki tüm bilgiler sıkışmışlığın vermiş olduğu telaş yüzünden karman çorman oldu.

"Ben... Ben şeyden geliyorum,"diye saçmalayarak kıvranmaya başladım.

"Neyden?"

Gülümsedim. Yalan söylemeyi gerçekten hiç beceremediğim için işi dalgaya vurarak doğruyu söyledim.

"Başka bir dünyadan."

Sözlerim üzerine Barlas, neşeli gülüşünü giderek artırdı. Yanaklarındaki gamzeler çukurlaştı. Gözlerinin içi, biraz evvel gözlerimi ayırdığım yıldızlardan daha parlaktı. Parıl parıl parıldıyordu.

"Biliyor musun? O kadar masalımsı birisin ki, inanılmaz olsa bile buna gerçekten inandım."

Sözlerini bitirdiği an ne diyeceğimi bilemeyerek oracıkta donup kaldım. Dilim lâl oldu. Kalbimse ona tezat çığlık çığlığa haykırarak içimde her bir ücrama yabancısı olduğum hoş bir his yaymaya başladı.

Yüzüne hayran hayran bakakaldığım an aniden başını bana çevirince yakalanmış olmanın vermiş olduğu utançla, büyük bir hızla toparlanıp önüme döndüm.
...
Başlangıç: 18.08.2020
Bitiş: 28.09.2020