Birkaç saat önce kim olduğumu bile bilmezken bana bukadar soğuk ve kötü davranmaları haksızlıktı -bir düşünün harry potter hayranısınız ama bir gün küçük temizlenmeyen bodruma Dumbledore ve hayatınız değişiyor Voldemort'un kızı olduğunuzu öğreniyorsunuz daha sonra Hogwartsa gidiyorsunuz ama herkes sizden korkuyor sizce bu nasıl bir duygu bence kötü hadi gelin ve hikayemi öğrenin- Biz McGonagall ı beklerken draco yanımıza geldi "Demek doğruymuş demek harry potter Hogwartstaymış ben Draco Malfoy" Biz ron ile kıkırdamaya başladık "Demek adım komik he, kızıl saçlar çiller eski bir cübbe sen bir weasley olmalısın" Bana kaydı gözleri hafızasını zorlamaya çalıştı sanki gözlerimdeki tanıdıktık hissi onu şaşırtmış olmalıydı çünkü tüm muggle doğumlu büyücülerin gözünde farkedilir bir derecede korku hissi vardı "Ve, ve sende bir bulanık olmalısın" Bunu tedirgince söylemişti sanki safkan olmamdan korkuyordu evet ben bir safkan olamayabilirdim ama babasının çalıştığı adamdı benim babam ama bunu şimdi öğrenmiyecekti