Içim içime sığmıyor, bir türlü gözüme uyku girmiyordu.Düşünüyorum ama hiçbir çözüm bulamıyordum.Bir taraftan seviniyor bir yandanda üzülüyorum. Acaba yarın ne olacaktı.hayatımın dönüm noktasıydı. Ben, 12 yaşında,uzun boylu, açık kahverengi saçlı,?bir kızdım.Adım Melike. 3 aylık bir tatilin sonuna gelmiştik.Teyzem Kolejde tam burs aldığımı söylemişti.Ama ben eski okulumdan vazgeçemiyordum. Bu Kolejin imkânları fazlayken benim okulumun imkânları daha azdı.Bizim oturduğumuz evlere çok uzaktı.Gidiş geliş toplam 30 km'ydi.Çok karasız kalmıştım ,hatta bunun icin ağlamıştım.Âdeta içim içimi yiyordu.Ailemle birlikte eski okuluma devam etme kararı aldık. Tam 2 günüm kalmıştı okula başlamak için.Çok heyecanlıydım... ■■■■■■■■■■■■■ Sonunda okullar açılmış,yeni arkadaslar edinmiştim.Seçmelimize sınıf öğretmenimiz girmişti ve sınıf başkanı secilmistim.Yardımcımda Sülüman (Süleyman) olmuştu.