"O ne lan, pantolon cebinde neden kalem ve defter taşıyorsun?"
Sarışın çocuk onu hiç takmamış deftere bir şeyler karalamaya devam etmişti.
"Yoksa sen bana imza falan mı vermeye çalışıyorsun, ben bu kadar sinirliyken sen benimle dalga geçeceksen indireceğim kafana yum-"
Kahverengi saçlı olan sarışının yazdığı notu okuduktan sonra cümlesinin devamını getirememiş, şaşkınlıktan ağzını oynatamamıştı. Bir sarışının eline tutturduğu kağıda bir de fıstık yeşili gözlerindeki yorgun ifadeye bakıyordu. İtalyan çocuk gözlerini kaçırdı ve mavi çantasının kolunu sıkıca tutup çıkışa yöneldi. İngiliz olan, olayın şoku ve yaşadığı utanç yüzünden hâlâ olduğu yerde duruyor, terleyen elleriyle tuttuğu, üzerinde güzel bir el yazısıyla iki kelime yazılmış kağıdı çekiştiriyordu.
'SENİ DUYAMIYORUM.'
Eğlence amaçlı yazdığım bir Gerçek Ailem kurgusudur.
...
"Baysoy değilim." Dedi. Ardından
"Tekrar et!" Diye bağırdı her zaman ki gibi.
"Baysoy değilim." Dedim sakince, artık alışmıştım.
"Yeniden!" Diye bağırdı bu sefer.
"Ben Baysoy değilim!"
YENİDEN
𝕋𝕖𝕜𝕣𝕒𝕣 𝔼𝕥