This story is not as good as the others. But I will make sure You will like it.
May mga Bagay talaga na hindi natin pwedeng pilitin kasi nagbabakasakali tayong, tayo padin hanggang sa dulo. Kasi may mga bagay na nakakapagod din ilaban..Kaya sa huli pipiliin nalamang ang ikakasaya at ikabubuti ng iba kesa sa ating sarili...
Masakit pero kailangan.. Kailangan nating isuko..
.....
Blythe Penelope Sanchez from Hope Montessori School ( HMS) the girl who's friendly, lovable, sweet, funny, medyo slow. may kaartehan, at higit sa lahat okay lang masaktan para sa taong mahal niya. , Samuel Clyde Moralles the sweet one , cute na pogi, shy type- player pero hindi halata, pikon... Nate Andrew Richardson the basketball player, sweet, gentle, genius, sobrang linis sa sarili daig pa babae, masyadong seryoso pero may kalokohan din minsan. ahmm sabihin na nating ideal man.
......
sana magustuhan niyo yung gagawin kong story.. suport lang mwah.
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.