Kulağıma dolan yumuşak notalar sayesinde, bir tebessüm yer ediniyor yüzümde. Parmaklarım, yüreğimin yıllar boyunca çektiği esaretin zincirlerini kırmak istercesine özgür basıyor tuşlara. Yüzümde yer edinen tebessüm siliniyor. 'Özgürlük bu kadar' diyor bir ses. Esaret benim kaderim. Basıyorum fakat tuşlardan ses çıkmıyor. Bir soğukluk yayılıyor piyanoma, ölümün soğukluğu. Tenime işliyor, usulca.
Ölüm işliyor tenime, aklıma ve kalbime. Ölüm ruhumu hapsediyor. Ruhum, yalnızlaşıyor. 'Özgürlük bu kadar' ses devam ediyor.
'Burası,Yalnız Ruhlar Senfonisi'
Konu:
Bir hemşire işine yine her zamanki gibi geç kalır ve patronu onu işten kovar, hemşirenin Nehir diye bir arkadaşı vardır ve ona iş ilanı verebileceğini söyler. Hemşire eve geri döndüğünde akşama kadar iş arar fakat bulamaz, bu yüzden de arkadaşı Nehirin dediği gibi iş ilanı verir...
İşte her şey o ilana cevap geldikten sonra başlar.