Alone... That's what she felt for years... Nakatira sa isang bahay na siyalang ang tao..walang kinilalang pamilya.. At kamaganak.. Yan ang buhay niya.. Namumuhay mag isa, walang malalapitan at walang masasabihan... Ng mga problema.. Nabuhay o namuhay siya, nang sarili niya lang ang ininaasahan niya.. Sa hindi inaasahang araw ay...may papadala ng sulat na sinasabing... makakapagaral siya sa isang mamahaling school... Wala na siyang babayaran dahil may nagbayad na.. At paano nalang kung may mga grupo ng mga kalalakihan,(5), na guluhin ang buhay niya... Pero napanatag siya dahil isa lang ang motto ng mga ito... "we'll protect you no matter what".. Magiging masaya ba siya kung maraming tao ang papasok sa buhay?! Buhay na magisa at tahimik.. May mga babalik at aalis.. Kayanin niya kaya.. But.. All she want is.....