GÖKYÜZÜ MAVİSİ
  • Reads 3,143
  • Votes 876
  • Parts 20
  • Reads 3,143
  • Votes 876
  • Parts 20
Ongoing, First published Aug 21, 2020
Ailesi tarafından hep sevilmeyen evlat olmuş bir kız. Nisan. Hayallerinin peşinden koşmak istiyor, üniversiteye hazırlanıyor ve devamında neler oluyor?

Bazen belki de bir tesadüf herşeyi değiştirebilirdi. 

Karanlık geçmişini unutturup, geçmişin o sürekli kanayan yaralarını silip atabilirdi. 

Umutla yarınlara bakabilirdi insan, böylelikle.

Öte yandan yaşamayı tek bir amaç uğruna unutmuş, ölmeyi bile göze almış. Hayattan gözünü  kırpmadan  vazgeçmiş. Kendinden bile çoktan vazgeçmiş. Karanlık bir adam. Hazar.

İki ayrı dünya. İki ayrı hayat, işte tek bir noktada kesişmişti. 
Bu tesadüfi karşılaşma hayatlarını baştan sona değiştirecek miydi? 

Amaçlarına ulaşabilecekler miydi? 

İnsan her zaman geleceğe yönelik planlar yapar, ve planlarının gerçekleşeceğini  zannederdi. 
Ama oysaki kader diye bir şey vardı. O ne derse öyle olurdu.

Bunu hesaba katmamışlardı...

≈ Gökyüzü Mavisi ≈ 

" Siyahıma renk katanım..."
 
#14 hikaye 17.07.2022

Kar Prensesi ❄️

© Tüm hakları saklıdır.
All Rights Reserved
Sign up to add GÖKYÜZÜ MAVİSİ to your library and receive updates
or
#994aşkhikayesi
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Lafügüzaf  cover
GÜN TABAĞI | TEXTİNG cover
SEN BEN VE BİZ. *Texting* (+18) cover
SEVDA KONMUŞ DALLARIMA  cover
Sabır Vaktine Esirdir / Texting cover
YARA İZİ  cover
BENİM MAFYA'M | TEXTİNG cover
BERDEL (+18) cover
EKSTREM cover
tasmam ellerinde, bxb cover

Lafügüzaf

19 parts Ongoing

Aşk suçtu. Senin olmayan birisi için beslediğin duygular bir cellat gibi dikilirdi karşına. Sonra kollarına iki asker girerdi, o askerler başını bir kütüğün üstüne bastırırken boynuna inecek baltayı büyük bir sabırla beklerdi insan beklerdi ki, cellat alacak onun kellesini. Ama o balta inmeden önce, dururdu zaman. Sabır kanatırdı insanın her bir zerresini, bir işkenceden farksız akardı saniyeler, bir sudan sessiz, bir dalgadan daha hırçın. Aşk cellattı, ve o balta aşkın ellerinden inerdi insanın boynuna. Sevda cehennemdi, seni sevemeyen birinin aşkı ateşdi. Kendi kalbini yakan, kendi kanını akıtan bir kılıçtı. İnsan nasıl saplardı kendi sırtına bıçağı? İnsan ancak aşık olsa ihanet ederdi kendisine. Aşk ihanetdi, aşk en büyük oyun ve insanın kendine yaptığı ihanetdi. O Yavuz Payidar'dı, kendine en büyük ihaneti yapmış sırtına bir bıçak saplamış, boynunu bir cellatın önüne uzatmıştı. O Payidar'dı, sevdalanmıştı. Ve sevda, onun ihanetiydi.