Story cover for Herneyse, Sadece, Boşluk by bircennetdelisi
Herneyse, Sadece, Boşluk
  • WpView
    Reads 139
  • WpVote
    Votes 21
  • WpPart
    Parts 3
  • WpView
    Reads 139
  • WpVote
    Votes 21
  • WpPart
    Parts 3
Ongoing, First published Aug 22, 2020
Siz hiç bir boşluğa düştünüz mü? 
Çıkılması imkansız bir boşluğa. Bu kitapta bir çok genç çıkılması imkansız olan bu boşlukta yaşıyor. Karanlık, korkunç bir teşkilat, zalimce işkencelerle yaşayan bir grup genç...
Boş bir amaç için savaşan insanlar, duygusuzca yaşıyorlar. 
Buradaki insanaların duyguları yoktur. Mutluluk, sevgi acı veya hüzün hiç biri yoktur! 
Duydukları tek his NEFRETTİR! 
Her ne kadar bu nefreti kime beslediklerini bilmeseler bile onların nefreti  tüm insanlığı yok etmeye yetecek kadar büyüktür. 
Bunca imkansıza rağmen ayakta durmaya çalışan gencin hayatını anlatan bir kitap.

Buradaki insanlar;
Savaş dışındaki tüm şeylere HERNEYSE diyor...
Sadece ama SADECE kendilerini düşünüp teşkilat için savaşıyor...
Ve hep aynı BOŞLUĞA düşüyorlar...
All Rights Reserved
Sign up to add Herneyse, Sadece, Boşluk to your library and receive updates
or
#72boşluk
Content Guidelines
You may also like
YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6
56 parts Ongoing
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
You may also like
Slide 1 of 10
Gölgedeki Gül (düzenleniyor) cover
MAHKUM cover
YARALASAR(Kitap Oldu) cover
İKİ AŞK BIR KADIN cover
KALBİMDEKİ SÜVEYDA cover
5. seviye cover
Aysu(Gerçek ailem) cover
Cansız Manken (+18) cover
DƏLİXANA cover
SOYADINDA ZİNCİR cover

Gölgedeki Gül (düzenleniyor)

9 parts Ongoing

Güven, her şeydi. Huzur, paha biçilemezdi. Güç, ayakta durmaya yardım ederdi. Yuva, sıcacık bir kalpteydi. Güven, huzur, güç ve yuva... Hepsi bir bedende, altın tepsi ile bana sunulmuştu. Çınar Karagöl bu hayattaki her şeyimdi, paha biçilemezdi, ayakta durmama yardım edendi, sıcacık bir kalpti. Güvenim, huzurum, gücüm ve yuvamdı.