GÖNLÜMÜN SIZISI

Rüzgarla beraber gidebilsem uzaklara
Gidebilsem uçsuz bucaksız ufka
Değebilse kirpiklerim çılgın poyraza
Öyle mahzunum bir aşık gibi mahzun
Unutabilsem keşke öldüğüm an
Derin bir yarasın unutur mu bu can
Bir hançer gibi saplandı göğsüme adın
Seni anar dilim akar gözümden kan
Ayaz oldun yâr şu mahçup gönlüme
Karanlık gecelerde düştün ansızın düşüme
Üşürüm eğer olmazsan gönlümün yamacında
Sevdandan deli oldum yâr seni düşüne düşüne