Artık bedenime ağır gelen ruhumun en ücralarında bir yerinde gezen karmaşanın bıraktıkları; derin çizgiler bırakıyor alnıma, içimde çırpınan karanlık vehmin kanatlarına takılıyor. Eskiden gezip dolaştığım o renklerin en canlı tonlarını barındıran sokakların, gözlerimin önünde yavaşça solduğu, sıkıcılaştığı ve fikir ayrılıklarının da burukluğunu yaşayan yüreğim,beni de herkes gibi eskiden izlediğim filmlerde geçen sorunsuz ve eğlenceli hayat akışına özendiriyor. Boğuluyorum ... Dünya ise her şeyiyle iyice küçülüyor gözümde. Çeliskileri buhranları hatta en acınası cinnetleri yaşayan bir dünya var önümde!