Başımda toplanan kara bulutlar mı beni karamsarlığa iten? Yoksa tümüyle dibe vurmuş benliğimin çağrısına mı ulaşıyor yağmurlar? Yukarı baktığımda gördüğüm siyah ve aşağı eğildiğimde beni selamlayan siyah, toprak ve bulut, hepsi siyah.
Belki asla cevaplanmayacak dualar kadar imkansız ve bi o kadar umut dolu tek dileğim.
"Cehennemime ulaşabilecek miyim, kim olduğumu anlayıp; cennette mi düşeceğim acılarımı katlayıp?"
Bilen birisi lütfen artık göstersin bana. Zira kendimi araken ki yorgunluğum üzerime çökmekte. Çıkmaz sokaklarla dolu labirentte dolanıyorum. Sessiz ağaçlarla dolu, ısssız bir sokakta. Kapanıyor gözlerim, kayboluyorum. Çünkü ben yavaş yavaş batıyorum.