Είναι το πρώτο πλάσμα που σε κοιτά κάθε πρωί μέσα από τον καθρέφτη. Σε παρατηρεί... μ' ένα γλυκό μειδίαμα ν' απλώνεται στο αγουροξυπνημένο πρόσωπό σου, και χαιρέκακα σου ψιθυρίζει: '' Κάνε με περήφανο.'' Τα μάτια σου σταματούν για λίγο στα δικά του και ξεκινάς ν' αδράξεις τη νέα μέρα... Το έχεις αισθανθεί. Βρίσκεται παντού, σε κάθε βήμα σου σ' ακολουθεί... σαν σκιά απλώνεται στους τοίχους, και τις νύχτες σ' αγκαλιάζει σφιχτά και σε παρασύρει σ' έναν ύπνο βαθύ. Στέκεται πάνω από το κεφάλι σου, σε πιέζει πάνω στο κρεβάτι, νιώθεις ένα πλάκωμα, ουρλιάζεις μα δεν μπορείς να σηκωθείς° η ανάσα κόβεται, το σώμα παραλύει. Κανείς, ποτέ, δεν κοιτά κατάματα αυτόν τον εφιάλτη. Εσύ, πόσο θα αντέξεις τον πειρασμό;